პავლე ციციანოვი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
|||
ხაზი 46:
{{ციტირება|მიიღეთ ყველა ზომა, ქართველი ბატონიშვილების და განსაკუთრებით დარეჯან დედოფლის რუსეთში გასამგზავრებლად, რათა აღკვეთილ იქნას მათ მიერ ხალხში წამოწყებული ნებისმიერი შფოთი და არეულობა, რომელიც ზიანს აყენებს ხალხის ბედნიერებას და კეთილდღეობას.<ref>«Между первейшими обязанностями Вашими, поставите Вы принять все убеждения, настояния и, наконец, самое понуждение к вызову всех неспокойных царевичей, а особливо царицы Дарьи в Россию. Меру сию считаю я главною к успокоению народа, при виде их замыслов и движений, не перестающего колебаться в установляемом для счастья их порядке».</ref>|||იმპერატორ ალექსანდრე I-ის წერილი პავლე ციციანოვს}}
====ჭარ-ბელაქანზე გალაშქრება====▼
იქიდან გამომდინარე რომ ქართლ-კახეთი რუსეთს ექვემდებარეობოდა მისთვის ერთ-ერთ საშიშროებას წარმოადგენდა საინგილოს ტერიტორიაზე ბელაქანში გამაგრებული ლეკები რომლებიც დროდადრო აწიოკებდნენ კახეთის მოსახლეობას. ხოლო მას შემდეგ რაც უფლისწული ალექსანდრეც მათ შეუერთდა და იწევდა თბილისზე გასალაშქრად გადაწყდა რომ ბელაქანი გაენთავისუფლებინათ ლეკებისაგან და დაებრუნათ კახეთის იურისდიქციაში.
Line 56 ⟶ 57:
[[1806]] წლის 8 თებერვალს ბაქოს [[ჰუსეინ-ყული ხანი|ჰუსეინ-ყული ხანმა]] მოლაპარაკებისას მალულად შეიპყრო და მისი მოკვეთილი თავი [[ირანი]]ს შაჰს გაუგზავნა.
▲===ჭარ-ბელაქანზე გალაშქრება===
▲იქიდან გამომდინარე რომ ქართლ-კახეთი რუსეთს ექვემდებარეობოდა მისთვის ერთ-ერთ საშიშროებას წარმოადგენდა საინგილოს ტერიტორიაზე ბელაქანში გამაგრებული ლეკები რომლებიც დროდადრო აწიოკებდნენ კახეთის მოსახლეობას. ხოლო მას შემდეგ რაც უფლისწული ალექსანდრეც მათ შეუერთდა და იწევდა თბილისზე გასალაშქრად გადაწყდა რომ ბელაქანი გაენთავისუფლებინათ ლეკებისაგან და დაებრუნათ კახეთის იურისდიქციაში. რუსული არმია ალაზანს 1803 წლის 4 მარტს მიადგა, თუმცა მოწინააღმდეგის ცეცხლის გამო ვერ შესძლო მდინარეზე გადასვლა ხოლო 6 მარტს ალაზანი ანაგასთან გადაკვეთა. 1803 წლის 9 მარტს ბელაქანი იქნა აღებული ვასილი გულიაკოვის მეთაურობით, ხოლო ქალაქი ჯარი უბრძოლველად იქნა აღებული. 1803 წლის 12 აპრილს ციციშვილმა განუცხადა ყველას რომ ამიერითგან ჯარო-ბელაქნის მხარე რუსეთს ეკუთვნის.
===განჯაზე გალაშქრება===
| |||