კარლ კნორინგი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
ხაზი 26:
[[1799]]-[[1802]] წლებში იყო [[ასტრახანის გუბერნია|ასტრახანის სამხედრო-გუბერნატორი]].
 
[[1799]] წლის 2 მარტს დანიშნეს კავკასიის მე-10 დივიზიის ინსპექტორად და კავკასიის სარდლად. ამ თანამდებობაზე ყოფნისას მან მნიშვნელოვანი როლი ითამაშა საქართველოს რუსეთთან შეერთების საქმეში. [[1801]] წელის 12 სექტემბერს დანიშნეს საქართველოს მთავარსარდლად და სამოქალაქო საქმეთა მთავარმართებლად<ref>{{ციტატა|Генерал-леитенанта Кнорринга быть '''главноуправляющим''' посреде вас...|რუსეთი იმპერიის კანონები, ბრძ. 20.007}}</ref><ref>{{ციტატა|Постановить в Грузии Верховное Правительство, и назначить в оном '''Главнокомандующим''' Генерал-леитенанта Кнорринга...|რუსეთი იმპერიის კანონები, ბრძ. 20.008}}</ref>.
 
[[1800]] წლის 22 დეკემბერს იმპერატორ [[პავლე I]]-ის მიერ ხელი მოეწერა საქართველოს რუსეთთან შეერთების [[პავლე I-ის მანიფესტი|მანიფესტს]]. მანიფესტის თანახმად [[გიორგი XII]]-ის გარდაცვალების შემდეგ, მისი ადგილი მის შვილს [[დავით ბატონიშვილი|დავით ბატონიშვილს]] უნდა დაეკავა. საქართველოს სამეფო გვარის წარმომადგენლებმა განაცხადეს უკმაყოფილება დავითისა გამეფებისა და საქართველოს რუსეთთან შეერთებაზე.
 
[[1801]] წლის გაზაფხულზე იმპერატორ პავლე I-ს მკვლელობის შემდეგ, ტახტზე ასულმა [[ალექსანდრე I (რუსეთი)|ალექსანდრე I]], გამოთქვა უკმაყოფილოება რუსეთის იმპერიაში საქართველოს სტატუსის შესახებ. მის მიერ წარმოებული პოლიტიკაში ვერ ჯდებოდა იმპერატორ პავლეს მიერ ხელმოწერილი მანიფესტით განსაზღვრული საქართველოს სტატუსი. ამისათვის, ასტრახანის გენერალ-გუბერნატორი კნორინგი გაგზავნეს ახლადშემოერთებულ საქართველოში ვითარების გასაცნობად. საქართველოში 3 კვირის ყოფნის შემდეგ კნორინგმა მოამზადა ანგარიში, რის მიხედვითაც იგი ასაბუთებდა რომ საქართველოს მოსახლეობა მომხრე იყო რუსეთის იმპერიასთან შეერთებისა.
 
საქართველოში 3 კვირის ყოფნის შემდეგ კნორინგმა მოამზადა ანგარიში, რის მიხედვითაც იგი ასაბუთებდა რომ საქართველოს მოსახლეობა მომხრე იყო რუსეთის იმპერიასთან შეერთებისა. აღნიშნულის გამო [[1801]] წლის 12 სექტემბერს გამოვიდა [[ალექსანდრე I-ის მანიფესტი]], რომელიც ეფუძნებოდა იმპერატორ პავლეს I-ის მანიფესტს, მაგრამ შეტანილი იყო რიგი ცვლილებები. [[1802]] წლის 9 აპრილს საქართველოს მთავარმართებლად დანიშნული კნორინგი თბილისში ჩამოვიდა უფლებამოვალეობის შესასრულებლად.
 
[[1801]] წელის 12 სექტემბერს კნორინგი დანიშნეს საქართველოს მთავარსარდლად და სამოქალაქო საქმეთა მთავარმართებლად<ref>{{ციტატა|Генерал-леитенанта Кнорринга быть '''главноуправляющим''' посреде вас...|რუსეთი იმპერიის კანონები, ბრძ. 20.007}}</ref><ref>{{ციტატა|Постановить в Грузии Верховное Правительство, и назначить в оном '''Главнокомандующим''' Генерал-леитенанта Кнорринга...|რუსეთი იმპერიის კანონები, ბრძ. 20.008}}</ref>.
 
[[1802]] წლის 9 აპრილს საქართველოს მთავარმართებლად დანიშნული კნორინგი თბილისში ჩამოვიდა უფლებამოვალეობის შესასრულებლად.
 
საქართველოს სამეფო კარის წარმომადგენლები დიდხანს არ ურიგდებოდნენ ალექსანდრე I-ის მანიფესტს, რომლის გამოც ძირი ეცლებოდა საქართველოში მათი მმართველობის მომავალს. აღნიშნულის გამო 12 აპრილს კნორინგმა ყველა შეკრიბა [[თბილისის სიონი]]ს საკათედრო ტაძარში და იქ დამსწრე თავადაზნაურობას დაადებინა ერთგულების ფიცი რუსეთის იმპერიის წინაშე.
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/კარლ_კნორინგი“-დან