ალექსი ერმოლოვი: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
|||
ხაზი 1:
[[ფაილი:Alexei-jermolov.jpg|მინი|250პქ|ალექსი ერმოლოვი]]
'''ალექსი პეტრეს ძე ერმოლოვი''' ({{lang-ru|Алексе́й Петро́вич Ермо́лов}}; დ. [[24 მაისი]]/[[4 ივნისი]], [[1777]], [[მოსკოვი]]
==ბიოგრაფია==
ხაზი 10:
| ფაილი2 = Yermolova by Bardou.jpg
}}
ალექსის მამა — პეტრე ალექსანდრეს ძე ერმოლოვი [[ორლოვის გუბერნია|ორლოვის გუბერნიის]] ნაკლებადშეძლებული, მაგრამ დიდაგვაროვანი წრის წარმომადგენელი, ფლობდა [[მცენის
როგორც მაშინ იყო მიღებული, ალექსი ჯერ კიდე მცირეწლოვანი
განათლება მიიღო [[მოსკოვის საუნივერსიტეტო პანსიონი|მოსკოვის საუნივერსიტეტო პანსიონში]], სადაც
===სამხედრო სამსახური===
[[ფაილი:RusPortraits v3-176 Aleksei Petrovich Ermolov 1777-1861.jpg|მინი|ახალგაზრდა ერმოლოვი, 23 წლის]]
[[1792]] წელს თავად [[იური ვლადიმერის ძე დოლგორუკი|იური ვლადიმერის ძე დოლგორუკმა]] ალექსი წაიყვანა სანკტ-პეტერბურგში, სადაც 15 წლის ალექსი ჩაირიცხა კავკასიაში მდგარ ნიჯეგოროდსკის მე-17 დრაგუნის პოლკში. ალექსი, რომელსაც უკვე გვარდიის კაპიტნის ჩინი ჰქონდა, ადიუტანტად გადავიდა გენერალ-პროკურორთან გრაფ სამოილოვთან, რომლის კანცელარიასაც მამამისი პეტრე უძღვებოდა. გრაფ სამოილოვთან მსახურობისას განსაკუთრებით გამოირჩეოდა მოწესრიგებულობით, რითაც დიდი ნდობა დაიმსახურა. მალე ერმოლოვი შევიდა შლიახეტის საარტილერიო კორპუსის რიგებში, რომლის გამოცდები წარმატებით ჩააბარა 1793 წელს.
[[1794]] წელს მონაწილეობდა რუსეთ-პოლონეთის ომში, რომლის დროსაც სიტყვიერი მადლობა დაიმსახურა გენერალ დერფელდენისაგან. პრაღის ღებისას მამაცობისათვის, დიმიტრი გოლიცინთან და ი. ლ. შახოვსკისთან ერთად, თავად სუვოროვის ბრძანებით დაჯილდოვდა წმინდა გიორგის მე-4 ხარისხის ორდენით. ომის შემდეგ ის გაგზავნეს იტალიაში ბარონ ტუგუტუსთან, მონაწილეობა მიიღო ავსტრია-საფრანგეთს შორის მიმდინარე შეტაკებებში.
|