ოქტავიანე ავგუსტუსი: განსხვავება გადახედვებს შორის

ამ დროისათვის, ოქტავიანე პოს ხეობაში რჩებოდა. მან უარი განაცხადა კიდევ რაიმე სახით დახმარებოდა ანტონიუსის წინააღმდეგ შეტევებს.<ref name="rowell 27">Rowell (1962), 27.</ref> ივლისში, მის მიერ გაგზავნილი ცენტურიონთა ელჩობა რომში ჩავიდა და მოითხოვა, რომ ოქტავიანეს მიეღო ჰირციუსისა და პანსას გარდაცვალებით ვაკანტურად დარჩენილი კონსულობა.<ref name="chisholm 32 33">Chisholm (1981), 32–33.</ref>

 

 

[[ძვ. წ. 43]] წლის ნოემბერში ოქტავიანე, ლეპიდუსი და ანტონიუსი ერთმანეთს ბოლონიის მახლობლად შეხვდნენ.<ref>Eck, 2003, pg 15</ref> ორდღიანი განხილვის შემდეგ, ისინი [[მეორე ტრიუმვირატი|სამკაციანი დიქტატურის]] დამყარებაზე შეთანხმდნენ, რომელსაც რესპუბლიკა ხუთი წლის განმავლობაში უნდა ემართა და ცნობილი იყო, როგორც „სამი კაცი რესპუბლიკის აღდგენისათვის“ (ლათ: „Triumviri Rei publicae Constituendae“), თანამედროვე ისტორიკოსები კი [[მეორე ტრიუმვირატი]]ს სახელით მოიხსენიებენ.<ref name="eck 15" />{{sfn-2|სანიკიძე|(1976)|გვ=43}} არაოფიციალური პირველი ტრიუმვირატისაგან განსხვავებით, რომელიც [[გნეუს პომპეუს მაგნუსი|პომპეუსის]], [[იულიუს კეისარი|იულიუს კეისრისა]] და [[კრასუსი]]ს მიერ იყო შექმნილი, მათ ეს სპეციალური ძალაუფლება ხუთი წლით მიენიჭათ და პლებსის მიერ მიღებული კანონით იყო მხარდაჭერილი,<ref name="eck 15">Eck (2003), 15.</ref><ref name="Scullard 1982 163">Scullard (1982), 163.</ref> რომელმაც იმავე წლის 27 ნოემბერს დაამტკიცა ტრიუმვირატის არსებობა. სამეულმა ერთმანეთში გაინაწილა რესპუბლიკის არმიებისა და პროვინციების მართვა-გამგებლობა: ანტონიუსმა მიიღო [[გალია]], ლეპიდუსმა — ესპანეთი, ოქტავიანემ კი როგორც უმცროსმა პარტნიორმა — [[აფრიკა (რომის პროვინცია)|აფრიკა]]. იტალია მათი ერთობლივი მმართველობის ქვეშ მოექცა. ტრიუმვირებს უნდა დაეპყროთ რომის დანარჩენი ტერიტორიები, რამდენადაც აღმოსავლეთი პროვინციები ბრუტუსისა და კასიუსის ხელში რჩებოდა, ხმელთაშუა ზღვის კუნძულებს კი სექსტუს პომპეუსი აკონტროლებდა.<ref>Hinard, 2000, გვ. 841-842</ref> კავშირის განსამტკიცებლად, ოქტავიანე ანტონიუსის გერზე, [[კლოდია პულქრა]]ზე დაქორწინდა.