კულიკოვოს ბრძოლა: განსხვავება გადახედვებს შორის

'''კულიკოვოს ბრძოლა'''({{lang-ru|Кулико́вская би́тва}})<ref>ტერმინი ”კულიკოვოს ბრძოლა” პირველად კარმაზინმა ახსენა[http://istrodina.com/rodina_articul.php3?id=1703&n=89]</ref> ('''მამაის''' ან '''დონის დარბევა''') — ბრძოლა [[კიევის რუსეთი|რუსული სამეფოებისა]] (სარდალი მოსკოვის და ვლადიმირის [[დიდი მთავარი]] დიმიტრი ივანეს ძე დონელი) და თათარ–მონღოლთა(სარდალი [[ოქროს ურდო]]ს გამგებელი ტემნიკი მამაი) ჯარებს შორის კულიკოვის ველზე(მდ. ნეპრიადვასა და მდ. [[დონი (მდინარე)|დონის]] შესართავთან ახლოს) [[1380]] წელს [[8 სექტემბერი|8 სექტემბერს]]. რუსული ჯარის ძირითად ბირთვს შეადგენდნენ მოსკოველები, აგრეთვე რუსულ სამთავროთა პოლკები, უკრაინული და ბელორუსული რაზმები. მამაის ჯარის რიგებში თათარ–მონღოლთა გარდა შედიოდნენ ჩერქეზების, ოსების, სომხებისა და ვოლგისპირეთის ხალხთა რაზმები. მამაის მოკავშირე იყო ლიტვის [[დიდი მთავარი]] იაგელო. ბრძოლა დაიწყო რუსეთის სადარაჯო პოლკის შედაკებით თათარ–მონღოლთა მეწინავე რაზმთან. შემდეგ ბრძოლაში ჩაება მთავარი ძალები. რუსეთის ჯარის მარცხენა ფრთაზე მონღოლებმა წარმატებას მიაღიესმიაღწიეს და შეეცადნენ რუსების დიდი პოლკის ზურგშიშესულიყვნენზურგში შესულიყვნენ. ბრძოლის ბედი გადაწყვიტა რუსების ჩასაფრებული პოლკის (სერპუხოველი მთავრის ვლადიმერ ანდრიას ძე მამაცისა და ვოევოდა დიმიტრი ბობროკ–ვოლინელის მეთაურობით) მოულოდნელმა დარტყმამ, რამაც თათარ–მონღოლები აიძულა უკან დაეხიათ და გაქცეულიყვნენ. რუსი მეომრები კულიკოვოს ველიდან 50 კილომეტრ მანძილზე დევნიდნენ და ანადგურებდნენ მოწინააღმდეგეს. რუსეთის ჯარის გამარჯვებამ კულიკოვოს ველზე დაასუსტა [[ოქროს ურდო]] და დააჩქარა მისი დაშლა. თუმცა ამ გამარჯვებით თათარ–მონღოლთაბატონობასთათარ–მონღოლთა ბატონობას ბოლო არ მოღებია, მაგრამ მან ხელი შეუწყო მოსკოვის გაძლიერებას, რუსეთის ცენტრალიზებული სახელმწიფოს შექმნასა და თათარ–მონღოლთა უღლის დამხობას.