ვიკინგების ეპოქა: განსხვავება გადახედვებს შორის

სკანდინავიური ქვეყნების ტერიტორიების მაშინდელ მოსახლეობას, [[ნორმანები|ნორმანებს]], ანუ [[ვიკინგები|ვიკინგებს]], მთელი ამ პერიოდის განმავლობაში ძალიან ძლიერი გავლენა ჰქონდათ დიდ ტერიტორიებზე, ამის გამომწვევი მიზეზები იყო მათი  გრძელვადიანი საზღვაოსნო ექსპედიციები, დაპყრობები<ref>Barrett, J. (2008). What caused the Viking Age? ''Antiquity,'' ''82''(317), 671-685. doi:10.1017/s0003598x00097301</ref> და [[მეკობრეობა]] გარემომცველ ტერიტორიებზე. [[მიგრაცია|მიგრაციების]] მეშვეობით სკანდინავიელებისთვის შესაძლებელი გახდა მიეღწიათ და დასახლებულიყვნენ ისეთ ტერიტორიებზე, რომლებიც დღეს ისეთი ქვეყნების შემადგენლობაშია, როგორებიც არიან [[დანია]], [[შვედეთი]], [[ნორვეგია]], [[დიდი ბრიტანეთი|დიდი ბრიტანეთი,]] [[რუსეთი]], [[უკრაინა]] და სხვა.

ვიკინგების ეპოქა [[ევროპა|ევროპული]] [[შუა საუკუნეები|შუა საუკუნეების]] სამი პერიოდიდან ერთ-ერთია. [[შუა საუკუნეები]] სამ ნაწილად იყოფა, პირველი ნაწილი გემრანული რკინის საუკუნეა, რომლის განმავლობაშიც ევროპის ჩრდილოეთ ნაწილში საზოგადოება ჩამოყალიბდა და განვითარდა, ევროპული შუა საუკუნეების მეორე პერიოდში მოქცეულია ვიკინგების ეპოქა, რომლის პერიოდშიც სკანდინავიის მოსახლეობის გავლენა ძალიან გაფართოვდა და ბევრი ქვეყნის ისტორიაზე იქონია გავლენა. ვიკინგების ეპოქას მოსდევს [[გვიანი შუა საუკუნეები]], ეპოქა, რომლის პერიოდშიც ევროპაში მეცნიერებისა და ხელოვნების სხვადასხვა დარგი აღორძინდა. 

[[ფაილი:Vikings-Voyages.png|მინი|ვიკინგთა საზღვაო ექსპედიციები მსოფლიოს სხვადასხვა მხარეში.]]

ვიკინგების ეპოქის განმვლობაშიგანმავლობაში სკანდინავიურმა საზოგადოებამ ევროპელებისათვის ბევრ უცნობ ტერიტორიაზე<ref>Winroth, A. (n.d.). ''The age of the Vikings''.</ref> დაიდო ბინა, ვიკინგები დასახლდნენ ისეთ ადგილებში, როგორებიცაა დღევანდელი [[ისლანდია]], ინგლისის აღმოსავლეთ ნაწილი, [[ცენტრალური რუსეთი]], [[გრენლანდია]] და სხვა. ამ ეპოქის რამდენიმე საუკუნის განმავლობაში გაჩნდა ძალიან ბევრი შესაძლებლობა ახალი აღმოჩენებისა და ვაჭრობისთვის, ამ შესაძლებლობებს კი ნორმანები ხელიდან არასდროს უშვებდნენ.

[[ფაილი:Odin disguised as a Traveller.jpg|მინი|183x183პქ|ოდინი, მთავარი ღვთაება სკანდინავიელთა რწმენაში.]]

ვიკინგების ეპოქაში გარკვეულ როლს თამაშობდა რელიგია, სკანდინავიურ მოსახლეობაში გავრცელებული იყო [[კერპთაყვანისმცემლობა]] და ძველი სკანდინავიური ღმერთები საკმაოდ დიდი პანთეონით[[პანთეონი]]თ იყო წარმოდგენილი. ღმერთების პანთეონში შედიოდა<ref name=":0" /> რამდენიმე მნიშვნელოვანი ფიგურა, მაგალითად [[ოდინი]], რომელიც მთავარ ღვთაებადაა მიჩნეული გერმანულ მითოლოგიასა და სკანდინავიურ ღმერთთა პანთეონში. დროთა განმავლობაში სკანდინავიელთათვის ოდინის გავლენას გაუტოლდა მისი შვილის, [[თორი (მითოლოგია)|თორის]] მნიშვნელობა, რომელიც მიჩნეული იყო ჭექაქუხილის ღმერთად და მოგზაურ ვიკინგთა ხელის წამმართველად. ვიკინგებში გავრცელებული იყო წარმოდგენა უზარმაზარი სანადიმო დარბაზის [[ვალჰალა|ვალჰალას]] შესახებ, ვალჰალაში ოდინის მიერ გამართულ ნადიმს მხოლოდ ის ვიკინგი მეომრები დაეწვეოდნენ, რომლებიც ბრძოლებში გმირულად დაეცემოდნენ. ვალჰალას იმქვეყნიური ყოფა ვიკინგი მეომრებისათვის კიდევ ერთი სტიმული იყო იმისათვის, რომ მათ კარგად ებრძოლათ.

[[ფაილი:Slidredomen - The Stone Church in Slidre.jpg|მინი|205x205პქ|ვიკინგი ქრისტიანების მიერ აშენებული ეკლესია ნორვეგიაში.]]

დეტალები ქრისტიანობის გამავრცელებელ [[მისიონერობა|მისიონერებთან]] და მათ მოღვაწეობასთან დაკავშირებით ძალიან მწირია და ამის გამო თითქმის შეუძლებელია სკანდინავიის გაქრისტიანების საერთო სურათის აღდგენა, შემორჩენილია მწირე დოკუმენტაცია, მათ შორის ერთ-ერთი ნაშრომი დაკავშირებულია ქრისტიანთა წმინდან [[ანსგარი|ანსგართან]],<ref>R., & Robinson, C. H. (1921). ''Anskar, the apostle of the North''. (Croydon).</ref> რომელიც 801 წელს დაიბადა, 865 წელს გარდაიცვალა და მთელი სიცოცხლის განმავლობაში ქრისტიანულ ეკლესიას ემსახურა. ანსგარი [[ჩრდილოეთი ევროპა|ჩრდილოეთ ევროპაში]] ქრისტიანობის გამავრცელებლად ითვლება, მისი მისიონერული მოღვაწეობის შემდეგ, სკანდინავიის გასაქრისტიანებლად ნაბიჯები ქრისტიანულმა მხარემ მოგვიანებითაც გადადგა, რაც უფრო შედეგიანი აღმოჩნდა.

[[ფაილი:Noreg-Grønland.png|მინი|ვიკინგი მეზღვაურების მოგზაურობის ამსახველი მარშრუტი, ნორვეგია-ისლანდია-გრენლანდია.]]

[[შოტლანდია|შოტლანდიასთან]] მდებარე კუნძულები ერთ-ერთი იყო იმ ტერიტორიებიდან, რომლებიც სკანდინავიურ<ref name=":0" /> მიწებთან ყველაზე ახლოს მდებარეობდა, ვიკინგები ყველაზე მეტად სწორად ამ ადგილებში აქტიურობდნენ და მათი თარეში შოტლანდიის მიწებზე ადგილობრივი მოსახლეობისთვის უმძიმესი გადასატანი იყო. ყველაზე ძლიერი დარტყმა სკანდინავიელებმა სწორედ ბრიტანეთის[[ბრიტანეთი]]ს ამ ნაწილზე მიიტანეს და შესაბამისად ეს ტერიტორიები მათთვის სხვა ტერიტორიებთან შედარებით ბევრად მალე გახდა ათვისებადი.

ისლანდიური [[“გადასახლებებისგადასახლებების წიგნის“წიგნი|„გადასახლებების წიგნის“]] მიხედვით, რომელიც მეთორმეტე<ref>Short, W. R. (2010). ''Icelanders in the Viking age: The people of the sagas''. Jefferson, NC: McFarland &.</ref> საუკუნეშია დაწერილი, ერთ-ერთმა ვიკინგმა ნადოდმა საკუთარი გემით გეზი [[ფარერის კუნძულები|ფარერის კუნძულებისკენ]] აიღო, მაგრამ კურსის არევის შედეგადაც ახალ, ამოუცნობ მიწას მიადგა, რომელიც დაუსახლებელი აღმოჩნდა. წიგნის მიხედვით კუნძულზე აღმოჩენის დღიდან 40 000-მდე სკანდინავიელი დასახლდა და ისლანდია თავისუფლად შეგვიძლია ჩავთვალოთ ერთადერთ ისეთ ტერიტორიად, რომელიც სკანდინავიელებმა უბრძოლველად ჩაიბარეს. ისლანდიელებს დასახლების დღიდან ოთხი საუკუნის განმავლობაში არ აურჩევიათ მთავარი ფიგურა, რომელიც ქვეყნის მართვის სადავეებს ჩაიბარებდა.