მარკუს იუნიუს ბრუტუსი (უმცროსი): განსხვავება გადახედვებს შორის

'''მარკუს იუნიუს ბრუტუს კეპიონი''' ({{lang-la|Marcus Junius Brutus Caepio;}} დ. [[ძვ. წ. 85]] — გ. [[ძვ. წ. 42]]) — რომაელი [[რომის სენატი|სენატორი]] და [[იულიუს კეისარი|იულიუს კეისრის]] ერთ-ერთი მკვლელი. რესპუბლიკური ტრადიციების დამცველი; ღრმად განსწავლული [[ფილოსოფია]]სა და [[ისტორია]]ში.

იულიუს კეისარსა და [[გნეუს პომპეუს მაგნუსი|პომპეუსს]] შორის ატეხილ ბრძოლაში პომპეუსისამ უკანასკნელის მხარეზე იდგა (მიუხედავად იმისა, რომ [[პომპეუსი|პომპეუსმა]]მან მამა მოუკლა), რადგან ეგონა, რომ იგი რესპუბლიკის დროშით, იბრძოდა. [[ფარსალოსის ბრძოლა]]ში ([[ძვ. წ. 48]]) პომპეუსის განდაგურების შემდეგ კეისარმა შეირიგა და დაიახლოვა,. ძვ. წ. 46 წელს ციზალპური გალიის მმართველობა ჩააბარა, ძვ. წ. 44 წელს კი — რომის პრეტორობა. მალე ბრუტუსი ([[გაიუს კასიუს ლონგინუსი|კასიუსთან]] ერთად) [[იულიუს კეისარი|იულიუს კეისრის]] წინააღმდეგ მიმართული სენატორულ-რესპუბლიკური შეთქმულების მოთავე გახდა.

თუ „შენც, შვილო ჩემო!“). ამის შემდეგ ბრუტუსმა [[ძველი რომი|რომი]] დატოვა და კასიუსთან ერთად სათავეში ჩაუდგა რესპუბლიკელების ბრძოლას მეორე ტრიუმვირატის ([[მარკუს ანტონიუსი|ანტონიუსი]], [[ოქტავიანე ავგუსტუსი|ოქტავიანე]], ლეპუდუსი[[მარკუს ემილიუს ლეპიდუსი (ტრიუმვირი)|ლეპიდუსი]]) წინააღმდეგ, დაეუფლა [[ძველი საბერძნეთი|საბერძნეთს]], [[მაკედონია]]ს, [[მცირე აზია]]სა და [[სირია]]ს.

[[ფილიპის ბრძოლა]]ში ([[ძვ. წ. 42]]) დამარცხების შემდეგ მარკუს ბრუტუსმა თავი მოიკლა.