სესილია თაყაიშვილი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ხაზი 25:
[[1926]] წელს დაამთავრა [[ფაღავას სტუდია|აკაკი ფაღავას დრამატული სტუდია]] თბილისში და იმავე წელს ჩაირიცხა [[რუსთაველის თეატრი|რუსთაველის სახელობის თეატრში]]. 1930-1966 წლებში [[მარჯანიშვილის თეატრი|მარჯანიშვილის სახელობის თეატრის]] მსახიობი იყო.
 
თაყაიშვილი ქართული თეატრის რეალისტური აქტიორულისამსახიობო ხელოვნების ბრწყინვალე წარმომადგენელია. მის შემოქმედებას ახასიათებს გულწრფელობა, ფსიქოლოგიური სიღრმე, მაღალი პროფესიული კულტურა, დახვეწილი იუმორი, ჩინებული აქტიორულისამსახიობო ტექნიკა. განსაკუთრებულ წარმატებას მიაღწია სახასიათო როლების შესრულებაში. ქართულ სცენაზე 120-მდე როლი განასახიერა. მათ შორის ქრისტინე (დადიანი „ნინოშვილის გურია“), გვირისტინე (კაკაბაძის „კოლმეურნის ქორწინება“), ოლღა (დუმბაძისა და ლორთქიფანიძის „მე ბებია, ილიკო და ილარიონი“), სიუზონი (ბომარშეს „ფიგაროს„[[ფიგაროს ქორწინება|ფიგაროს]] ქორწინება“), კატარინა (შექსპირის „ჭირვეული„[[ჭირვეულის მორჯულება|ჭირვეული]] ცოლის მორჯულება“), ელისაბედ დედოფალი (შილერის „მარია სტიუარტი“) და სხვა.
 
თაყაიშვილისთაყაიშვილს დიდი ღვაწლი მიუძღვის ქართული საესტრადო ხელოვნების განვითარებაში.
 
1948 წლიდან მოღვაწეობს კინოში. შეასრულა მანანას („[[ჭირვეული მეზობლები]]“, 1949), ვასასის („[[ჩვენი ეზო]]“, 1956), ელპიტეს („[[საბუდარელი ჭაბუკი]]“, 1956), ოლღას („[[მე, ბებია, ილიკო და ილარიონი (ფილმი)|მე, ბებია, ილიკო და ილარიონი]]“, 1962), ბორდოხანის („[[დიდოსტატის მარჯვენა]]“, 1969), მარადიას („[[ნატვრის ხე]]“, 1977), ასინეთას („[[დათა თუთაშხია]]“) და სხვა როლები.
ხაზი 37:
== ფილმოგრაფია ==
[[სურათი:16 01 01.jpg|thumb|250px|კადრი ფილმიდან:„მე, ბებია, ილიკო და ილარიონი“]]
[[სურათი:Marjanishvili Theatre Sesilia.jpg|thumb|250px|სესილიასესილიას დაბადებიდან 100 წლისთავისადმი მიძღვნილი საღამო მარჯანიშვილის თეატრში]]
*[[1945]] — „ჭირვეული მეზობლები“
*[[1948]] — „[[ქეთო და კოტე (ფილმი)|ქეთო და კოტე]]“