ელენე ახვლედიანი: განსხვავება გადახედვებს შორის

'''ელენე დიმიტრის ასული ახვლედიანი''' (დ. [[5 აპრილი]]/[[18 აპრილი]], [[1901]], [[თელავი]] — გ. [[30 დეკემბერი]], [[1975]], [[თბილისი]]) — [[ქართველები|ქართველი]] ფერმწერი, გრაფიკოსი, თეატრისა და კინოს მხატვარი. საქართველოს სახალხო მხატვარი (1960). [[რუსთაველის პრემია|რუსთაველის სახელობის სახელმწიფო პრემიის]] ლაურეატი ([[1971]]).

 

1922 წელს სწავლობდა [[თბილისის სამხატვრო აკადემია|თბილისის სამხატვრო აკადემიაში]]. იყო [[გიორგი გაბაშვილი (მხატვარი)|გ. გაბაშვილის]] მოწაფე. იმავე წელს, როგორც აკადემიის სტიპენდიანტი, საზღვარგარეთ მიავლინეს და სწავლა გააგრძელა პარიზში, [[კოლაროსის აკადემია]]ში ([[1922]]-[[1927]]). [[1927]] წელს დაბრუნდა სამშობლოში. ახვლედიანის მკაფიო ინდივიდუალურობა და თვითმყოფადობა მხატვრის ყველა ჟანრში გამოვლინდა. განსაკუთრებით დიდია მისი წვლილი ქართული პეიზაჟური მხატვრობის განვითარებაში. ხატავდა საქართველოს ბუნების სურათებს, ქალაქის პეიზაჟებს, რომლებიც გამოირჩევა ემოციურობით, რომანტიკულობით, მდიდარი ფერადოვნებით, ზოგჯერ - ხაზგასმული დეკორატიულობით, კომპოზიციის აგების სიმახვილით, ყოველთვის საგრძნობია განწყობილება — ზოგჯერ ხალისიანი და სადღესასწაულო, ზოგჯერ — სევდიანი, ზოგჯერ დრამატულიც.