ელენე ახვლედიანი: განსხვავება გადახედვებს შორის

აღსანიშნავია [[ზაქარია ფალიაშვილი|ზ. ფალიაშვილის]] „აბესალომ და ეთერი“ ([[1942]]-[[1943]], [[თბილისის ოპერისა და ბალეტის თეატრი]]), [[ზურაბ ანტონოვი|ზ. ანტონოვის]] „მზის დაბნელება საქართველოში“ ([[1932]]-[[1933]], კ. მარჯანიშვილის თეატრი), [[ჯაკომო პუჩინი|ჯ. პუჩინის]] „ბოჰემა“ ([[1944]]-[[1945]], მოსკოვის ჩაიკოვსკის სახელობის საოპერო სტუდია), [[ჯუზეპე ვერდი|ჯ. ვერდის]] „[[ბალ-მასკარადი]]“ ([[1955]]-[[1956]], კიევის შევჩენკოს სახელობის ოპერისა და ბალეტის თეატრი) და სხვა. ახვლედიანი ნაყოფიერად მუშაობდა წიგნის გრაფიკაშიც. მას ეკუთვნის [[ვაჟა-ფშაველა]]ს მოთხრობებისა და პოემების, [[მარკ ტვენი]]ს „ტომ სოიერის თავგადასავალი“, [[ჰენრი ლონგფელო|ჰ. ლონგფელოს]] „ჰაიავათას სიმღერის“, [[ვიქტორ ჰიუგო|ვ. ჰიუგოს]] რომანის „კაცი, რომელიც იცინის“, დ. კასრაძის ზღაპრის „ქალ-პეპელას“ ილუსტრაციები. მის სახელს ატარებს თბილისის [[ბავშვთა სურათების გალერეა]]. მიღებული აქვს სახელმწიფო ჯილდოები.

 

 

==ლიტერატურა==