ლათინური დამწერლობა: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
ხაზი 17:
 
'''ლათინური დამწერლობა''' ('''რომაული ანბანი''', [[ლათინური ენა|ლათინურ ენაზე]] „abecedarium“ ['''აბეცედარიუმი''']) — თანამედროვე მსოფლიოში ერთ-ერთი ყველაზე გავრცელებული [[ანბანი|ანბანური დამწერლობა]]. მას [[რომანული ენები|რომანული]], [[გერმანიკული ენები|გერმანიკული]], [[ფინურ-უგრული ენები|ფინურ-უგორული]], [[სლავური ენები|სლავური]], [[თურქული ენები|თურქული]] და სხვა [[ენა (ენათმეცნიერება)|ენები]] გამოიყენებენ. <br />
'''ლათინური დამწერლობა''' 26 ასო-ნიშნისაგან შედგება. ენათა ჟღერადობრივი ბუნების მიხედვით ეს ასო-ნიშნები სხვადასხვაგვარად წარმოითქმება. მათ ასევე სხვადასხვა სახელი გააჩნიათ. ზოგ [[ბგერა|ბგერათა]] გადმოსაცემად სხვადასხვა ვარიანტი არსებობს სხვადასხვა [[ენა (ენათმეცნიერება)|ენაში]]. <br /> magram
 
<br />
: მაგ. [[ბგერა]] "შ" არ არსებობს ლათინურ ენაში, რის გამოც შ-ბგერის მქონე სხვადასხვა ენაში ეს პრობლემა გადაწყვეტილია სხვადასხვაგვარად. "შ" [[ინგლისური ენა|ინგლისურში]] არის Sh,sh, [[ფრანგული ენა|ფრანგულში]] - Ch,ch, [[გერმანული ენა|გერმანულში]] - Sch,sch, [[სერბულ-ხორვატული ენა|სერბულ-ხორვატულში]] - Š,š, [[პოლონური ენა|პოლონურში]] - Sz,sz, ან Ś,ś, [[თურქული ენა|თურქულში]] - Ş,ş. <br />
ანბანის სახელწოდებაც სხვადასხვაა ზოგ ქვეყანაში. მაგ.; [[სლავეთი|სლავურ ქვეყნებში]] ლათინურ ანბანს "ლატინიცას", „ლატინკას“, ან უბრალოდ „აბე-ცე-და“-ს უწოდებენ.