ბაქარი: განსხვავება გადახედვებს შორის

'''ბაქარი''' (დ. [[7 აპრილი]], [[1699]] ან [[1700]] — გ. [[1 თებერვალი]], [[1750]], [[მოსკოვი]]), — [[ქართველები|ქართველი]] სახელმწიფო და საზოგადო მოღვაწე. [[ვახტანგ VI]]-ის ძე. [[რუსეთი|რუსეთის]] არმიის გენერალ-ლეიტენანტი, გრუზინსკების გვარის ფუძემდებელი.

ქართლის ფაქტობრივი მეფე (შაჰნავაზ III-ის სახელით) [[1716]]-[[1719]], [[ვახტანგ VI]]-ის ირანში ყოფნის დროს. [[1724]] მამასთან ერთად რუსეთში გადასახლდა. [[1729]] წლის 30 ნოემბერს გენერალ-ლეიტენანტის ჩინით დაინიშნა მოსკოვის ოლქში საარტილერიო კანტორის უფროსად. ბაქარი მონაწილეობდა მოსკოვის ქართული სტამბის აღდგენაში. [[1743]] მისი თაოსნობით დაიბეჭდა ბიბლია, რომელიც ცნობილია ბაქარის ბიბლიის სახელით. ურთიერთობა ჰქონდა რუს მეცნიერებთან ( [[ტატიშჩევი, ვასილი|ვ. ტატიშჩევი]], ჟ. დე-ლილი), აწვდიდა მათ ცნობებს საქართველოს წარსულზე. ასრულებდა რუსეთის მთავრობის დიპლომატიურ დავალებებს.