კანდიდ ჩარკვიანი: განსხვავება გადახედვებს შორის

1938 წელს, [[ლავრენტი ბერია]]ს სსრკ „ჩეკას“ უფროსად დანიშვნის და მოსკოვში გადასვლის შემდეგ გახდა საქართველოს სსრ ცეკას პირველი მდივანი. ამ პოსტზე ის 15 წლის განმავლობაში, 1952 წლის აპრილამდე დარჩა. ესიმეს იმ დროისთვის ყველაზე ხანგრძლივი მოღვაწეობა იყო. მასზე მეტ ხანს ცეკას პირველ მდივნად მხოლოდ [[ვასილ მჟავანაძე]]მ იმუშავა 1953-1972 წლებში. [[1939]]-[[1952]] წლებში იყო საბჭოთა კავშირის კომუნისტური პარტიის ცენტრალური კომიტეტის წევრი. ჩარკვიანი წინამორბედ ბერიასგან განსხვავებით ზომიერი და კეთილგონიერი მმართველი იყო. მის დროს განხორციელდა ის ცვლილებები, რომლებმაც შეცვალა საბჭოთა საქართველო, მოხდა სწრაფი ელექტროფიკაცია, ინდუსტრიალიზაცია და სოფლის მეურნეობის მექანიზაცია. სამრეწველო ცენტრებად იქცნენ [[ქუთაისი]], [[ზესტაფონი]], [[ტყვარჩელი]], [[გორი]], [[ოზურგეთი|მახარაძე]], [[ჭიათურა]], [[ტყიბული]]. დიდ ქალაქად იქცა თბილისი. ჩარკვიანის დროს განხორციელდა შემდეგი პროექტები: კოლხეთის ჭაობის დაშრობა, აღმოსავლეთ საქართველოში არხების გაყვანა, შირაქის ველის დამუშავება, მეტალურგიულ ქალაქ [[რუსთავი]]ს გაშენება. ასევე მის დროს მოხდა 120 000-ზე მეტი [[თურქი მესხები|მაჰმადიანი ქართველის]] აყრა და გადასახლება სამშობლოდან.<ref>''[[გერონტი ქიქოძე]]'', „თანამედროვის ჩანაწერები“ გვ. 105-108 — „არეტე“, თბილისი, 2003 ISBN 99940-745-6-3</ref>