რუსეთ-ოსმალეთის ომი (1877-1878): განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
|||
ხაზი 43:
რუსეთის წარმატებებმა შეაშფოთა ევროპული სახელმწიფოები, ისინი სულთანს ზავის დადებას ურჩევდნენ. ევროპის ქვეყნებთან გართულების თავიდან აცილების მიზნით ალექსანდრე II-მ სულთნის პირობა მიიღო და 1878 წლის 19 (31) იანვარს ადრიანოპოლში დაიდო რუსეთ-ოსმალეთის დროებითი ზავი.
დროებითი ზავი განახლდა 19 თებერვალს. [[სტამბოლი]]დან დასავლეთით 12 კმ-ის დაშორებით დაიდო [[სან-სტეფანოს საზავო ხელშეკრულება]], რომლის მიხედვითაც [[სერბეთი|სერბეთმა]], [[მონტენეგრო]]მ და [[რუმინეთი|რუმინეთმა]] მიიღეს დამოუკიდებლობა, ბულგარეთმა შეიერთა [[მაკედონია]] და ოსმალეთში შემავალ ავტონომიურ სამთავროდ იქცა. ოსმალეთის ჯარები არ უნდა დარჩენილიყვნენ ბულგარეთში, ხოლო ციხესიმაგრები უნდა დაენგრიათ. მიუხედავად იმისა, რომ ბულგარელები ფორმალურად ოსმალეთის მმართველობის ქვეშ რჩებოდნენ [[1908]] წლამდე, მათ გარკვეული თვითმმართველობა ჰქონდათ მოპოვებული ოსმალეთისგან. ომს შედეგად მოჰყვა ბულგარეთში მუსლიმთა ეთნიკური წმენდა.▼
▲დროებითი ზავი განახლდა 19 თებერვალს. [[სტამბოლი]]დან დასავლეთით 12 კმ-ის დაშორებით დაიდო [[სან-სტეფანოს საზავო ხელშეკრულება]], რომლის მიხედვითაც [[სერბეთი|სერბეთმა]], [[მონტენეგრო]]მ და [[რუმინეთი|რუმინეთმა]] მიიღეს დამოუკიდებლობა, ბულგარეთმა შეიერთა [[მაკედონია]] და ოსმალეთში შემავალ ავტონომიურ სამთავროდ იქცა. ოსმალეთის ჯარები არ უნდა დარჩენილიყვნენ ბულგარეთში, ხოლო ციხესიმაგრები უნდა დაენგრიათ. მიუხედავად იმისა, რომ
== ლიტერატურა ==
| |||