ათაბაგი: განსხვავება გადახედვებს შორის

საქართველოში ათაბაგი იყო ერთ-ერთი [[ვეზირი]]. მის ფუნქციებში შედიოდა ტახტის მემკვიდრის აღზრდა. ათაბაგობა საქართველოში დამკვიდრდა მეფის ხელისუფლების წინააღმდეგ ოპოზიციურად განწყობილი მსხვილი ფეოდალების გაძლიერების შედეგად.

[[ექვთიმე თაყაიშვილი]]ს თქმით საქართველოს ისტორიაში არსებობდა ორი საათაბაგო ესენია: სომხეთისა (მხარგრძელები) და სამცხის საათაბაგოები (შემდგომში — [[სამცხე-საათაბაგო]])<ref>Е. Такаишвили, «Грузинския надписы Ахталы», Сборник материалов для описания местностей и племен Кавказа, вып 29, 1901 г. ст. 139</ref>.

[[1212]] წელს იგი პირველად ებოძა [[ივანე I მხარგრძელი|ივანე მხარგრძელს]] (ერთი მოსაზრებით, ამ სახელოს მანამდე ფლობდა [[ივანე ახალციხელი]]). ათაბაგობა იმთავითვე დაუპირისპირდა [[მწიგნობართუხუცეს-ჭყონდიდელი|მწიგნობართუხუცეს-ჭყონდიდლის]] თანამდებობას. ათაბაგობასთან ხშირად შეთავსებული იყო [[ამირსპასალარი]]ს თანამდებობაც. [[1334]] წელს [[გიორგი V ბრწყინვალე|გიორგი V-მ]] ათაბაგობა უბოძა თავის ბიძას, სამცხის მთავარ [[სარგის II|სარგის ჯაყელს]]. საქართველოს პოლიტიკური დანაწილების შემდეგ ათაბაგობა როგორც ვეზირობა მოისპო. „ათაბაგი“ სამცხის მთავართა ტიტულად იქცა (აქედან — [[სამცხე-საათაბაგო]]).