ჟან-მიშელ ჟარი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ხაზი 107:
მოცურავე სცენის გარდა, გამოიყენებოდა ორი დიდი ეკრანი. ერთ-ერთი შენობა, რომელიც გამოიყენებოდა პროექციებისთვის, თეთრად იქნა შეღებილი. კონცერტისთვის აგრეთვე მოამზადეს გიგანტური დისკო-ბურთი, რომელიც გზაზე გადმოვარდა და გაუგებრობა გამოიწვია, ვინაიდან ბევრს იგი ჩამოვარდნილი სატელიტი ეგონა. კონცერტზე, ცაში გასაშვებად და ადგილობრივი არქიტექტურის გასანათებლად აგრეთვე გამოიყენებოდა [[II მსოფლიო ომი]]ს პერიოდის პროჟექტორები<ref name="makingofdocklands" />. ახლოს მდებარე პარკებსა და ქუჩებზე შეიკრიბა ათასობით მსმენელი, დამატებითი 200.000 კი მუსიკოსის გამოსვლას თვალს ნაკლებად ხელსაყრელი ადგილებიდან ადევნებდა. უეცრად შეცვლილი ამინდის გამო წარმოიშვა სცენის განადგურების რისკი, ამიტომ იგი დააბრუნეს დოკებთან. ქარის სიჩქარე იმდენად მაღალი იყო, რომ ტელევიზიის კუთვნილი კამერებიც დააყირავა. მეორე საღამოს (რომელსაც ესწრებოდა [[პრინცესა დაიანა]]),<ref name="oxygeneconcert" /> ყველაფერი დაფარა წვიმამ და ქარმა.<ref name="makingofdocklands" />
===1990-იანები===
1990 წელს გამოვიდა ჟარის ახალი ალბომი ''[[Waiting for Cousteau|En Attendant Cousteau]]'' ({{lang-ka|კუსტოს მოლოდინში}}), დაწერილი [[ჟაკ-ივ კუსტო]]ს შთაგონებით.<ref name="oxygeneconcert" /> 1990 წელს, ბასტილიის დღეს, ჟარმა გამართა კონცერტი პარიზში, რომელსაც დაესწრო დაახლოებით 2 მილიონი ადამიანი - ამით მუსიკოსმა კიდევ ერთხელ გაუსწრო წინა რეკორდს და [[გინესის მსოფლიო რეკორდების წიგნი|გინესის მსოფლიო რეკორდების წიგნში]] კვლავ მოხვდა.<ref name="Matthews 1994 169">{{Harvnb|Matthews|1994|p=169}}</ref> ჟარი აპირებდა მექსიკაში, [[ტეოტიუაკანი|ტეოტიუაკანში]], 1991 წლის 11 ივლისის აღსანიშნავი მზის დაბნელების კონცერტის გამართვას. თუმცა, რამდენიმე კვირით ადრე ტექნიკამ დანიშნულების ადგილამდე ვერ მიაღწია. ამასთან, ატლანტიკის ოკეანეში ჩაიძირა დიდი სატვირთო გემი, რომელსაც გადაჰქონდა პირამიდის ფორმის სცენა და სხვა ტექნიკური საშუალებები. ჟარი იმდენად გულგატეხილი იყო, რომ, მისივე თქმით, „მექსიკურ კერძებს შემდეგი ორი წლის განმავლობაში ვერ ეკარებოდა“.<ref name="Steamroller" /> ორი წლის შემდეგ მან გამოსცა ტექნო-მუსიკის გავლენით შექმნილი ''[[Chronologie]]''. ტექნიკური კუთხით, ეს არის ადრეული ალბომების ''Oxygène''/''Équinoxe'' სტილის კონცეფცია, რომელშიც რიტმულ სექციებს წინ უსწრებს დიდი უვერტიურა.<ref name="youtube interview">{{Citation | title = Chronologie & Europe in Concert Interview (Part 1 of 3) – Jean Michel Jarre | url = http://www.youtube.com/watch?v=47c3V3fYrMo | publisher = youtube.com | year = 1993 | accessdate = 20 June 2009}}</ref> ალბომში აგრეთვე გამოიყენებოდა ჟარის საყვარელი ინსტრუმენტები - [[ARP 2600]] და [[Minimoog]], ისევე, როგორც ახალი სინთეზატორები - [[Roland JD-800]] და [[Kurzweil K2000]].<ref>{{Citation | title = Chronologie sleeve notes | publisher = Disques Dreyfus | year = 1991}}</ref>
{{ხმის ნიმუშის დაფა მარჯვნივ|მუსიკალური ნაწყვეტები:}}
{{მოსმენა | filename = Jean michel jarre chronologie part 4.ogg | title="Chronologie Part 4" | description = "Chronologie Part 4"-ის შესავალი| format = [[Ogg]]}}
{{ნიმუშის დაფა დამთავრება}}
{{ციტატა|ის, თუ რა განწყობით ჩავწერე ''Chronologie'', ახლოს არის ''Oxygène''-თან, ვინაიდან ვიყენებდი 70-იანების ბევრს სინთეზატორს, როგორიც იყო Moog - რომელსაც ვთვლი ელექტრონული მუსიკოსის სტრადივარიუსად - ციფრულ ჟღერადობასთან და 90-იანების საცეკვაო მუსიკასთან ერთად. გარკვეულწილად, ''Chronologie'' არის 70-იანების და 90-იანების ჟღერადობის შერწყმა.<ref name="youtube interview" />}}
==დისკოგრაფია==
| |||