ევგენი (ბაჟანოვი): განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 1:
[[ფაილი:Evgeny (Bazhenov).jpg|მინიატიურა|ეგზარქოსი ევგენი]]
'''მთავარეპისკოპოსი ევგენი (ბაჟანოვი)''' — [[საქართველოსაქართველოს საეგზარქოსო|საქართველოს ეგზარქოსი]]ს ეგზარქოსი [[1834]]- წლის 1 სექტემბრიდან — [[1844]] წლებშიწლის 13 ივლისამდე.
 
==ბიოგრაფია==
ევგენი (აპოლინარი ფილიპეს ძე ბაჟანოვი), დაიბადა [[1785]] წელს ტულის ეპარქიაში. [[1795]] წელს სწავლობდა ტულის სემინარიაში, [[1808]] წელს მოსკოვის სასულიერო აკადემიაში. [[1811]] წელს ტულის სასულიერო სეემინარიის მასწავლებელი და პროფესორი, [[1819]] წელს კოსტრომის სემინარიის რექტორი, [[1829]] წლიდან ტამბოვის ეპისკოპოსი, [[1832]] წლიდან მინსკის ეპისკოპოსი. [[1834]] წლის 1 სექტემბერს უწმინდესი სინოდის გადაწყვეტილებით დაინიშნა საქართველოს ეგზარქოსად. [[1844]] წ. ასტრახანის მთავარ ეპისკოპოსი, [[1856]] წ. ფსკოვის მთავარ-ეპისკოპოსი.
ევგენი (აპოლინარი ფილიპეს ძე ბაჟანოვი), დაიბადა [[1785]] წელს ტულის ეპარქიაში.
 
* [[1795]] წ. სწავლობდა ტულის სემინარიაში,
* [[1808]] წ. მოსკოვის სასულიერო აკადემიაში,
* [[1811]] წ. ტულის სასულიერო სეემინარიის მასწავლებელი და პროფესორი,
* [[1819]] წ. კოსტრომის სემინარიის რექტორი,
* [[1829]] წ. ტამბოვის ეპისკოპოსი,
* [[1832]] წ. მინსკის ეპისკოპოსი.
* [[1834]] წლის 1 სექტემბერს უწმინდესი სინოდის გადაწყვეტილებით დაინიშნა საქართველოს ეგზარქოსად.
* [[1844]] წ. ასტრახანის მთავარ ეპისკოპოსი,
* [[1856]] წ. ფსკოვის მთავარ-ეპისკოპოსი,
გარდაიცვალა [[1862]] წელს. ჟურნალი "მწყემსი", წერდა რომ მთავარეპისკოპოსი ევგენი ხასიათით ძალიან წააგავს თეოფილაქტეს და ასეთი ხასიათით, ხომ მოგეხსენებათ, ბევრი საქმე ხდებაო...
საისტორიო წყაროებში საგულისხმო ცნობები შემოინახა საქართველოს ეგზარქოს ევგენის შესახებ: {{ციტატა|Архиепископ астраханский и енотаевский Евгений - член Синода с 1850 по 1855 год - за особо жесткое отношение к подчиненым в 1829 году, когда он еще был тамбовским епископом, получил выговор от Николая I. Будучи переведеным в Минск, он так показал себя, что когда уезжал оттуда, никто из духовенства не пришел с ним проститься, более того, отслужили благодарственный молебен. 10 летнее его пребывание грузинским экзархом завершилось следствием, установившим, что его любимец - ректор (тифлисской) семинарии Порфирий при его поддержке обращался со студентами "как плантатор с неграми": не кормил, жестоко избивал. Порфирий был сослан в монастырь, Евгений оказался в Астрахани.}}