ლესბოსელი: განსხვავება გადახედვებს შორის

ისტორიიდან გამომდინარე ცნობილია, რომ ქალებს არ ჰქონდათ ისეთივე თავისუფალი ურთიერთობები როგორც [[ჰომოსექსუალ]] მამაკაცებს, თუმცა აქვე აღსანიშნავია რომ მათი დასჯა ისე არ ხდებოდა სხვადასხვა სოციუმებში, როგორც [[ჰომოსექსუალი]] მამაკაცებისა. ლესბოსური ურთიერთობები ითვლებოდა არაჯანსაღ ურთიერთობად. მე-19 საუკუნეში სექსოლოგებმა დაიწყეს ჰომოსექსუალობის ქცევისა და გამოხატვის შესწავლა და მასზე ინფორმაციის ნაკლებობის გამო იგი გამოცხადეს გონებრივ ავადმყოფობად. ლესბოსელ ადამიანებს უხდებოდათ თავიანთი ურთიერთობების დამალვა. მეორე მსოფლიო ომის დრო სოციალურმა რეპრესიებმა, მთავრობის მიერ ჰომოსექსუალი ადამიანების დასჯამ გამოიწვია გარკვეული ქსელის შექმნა, სადაც ქალები ახდენდნენ ერთმანეთის განათლებას სხვადასხვა თემის გარშემო. ეკონომიკის განვითარებამ და სოციალურმა თავისუფლებამ თანდათანობით საწყისი ჩაუყარა ჰომოსექსუალ წყვილებს შორის ურთიერთობებს და ოჯახების შექმნას.

მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ, სოციალური რეპრესიების პერიოდში, როდესაც მთავრობები აქტიურად დევნიდნენ ჰომოსექსუალებს, ქალებმა განავითარეს ქსელები სოციალიზაციისა და ერთმანეთის განათლების მიზნით. გაზრდილმა ეკონომიკურმა და სოციალურმა თავისუფლებამ მათ საშუალება მისცა, რომ თანდათან თვითონ გადაეწყვიტათ თუ როგორ აპირებდნენ ურთიერთობებისა და ოჯახების ჩამოყალიბებას. [[ფემინიზმი]]ს მეორე ტალღის, ქალთა ისტორიაში სტიპენდიებისა და სექსუალობის ზრდასთან ერთად, რაც მე-20 საუკუნეში ხდებოდა, „ლესბოსელის“ განსაზღვრება გაფართოვდა, რამაც დებატები გამოიწვია სექსუალური სურვილის, როგორც ლესბოსელის განმსაზღვრელი მთავარი ფაქტორის გარშემო. ზოგიერთი ქალი, რომლებიც ერთსქესიანთა სექსუალურ აქტივობაში არიან ჩართული, შესაძლოა წინააღმდეგი იყვნენ იმისა, რომ მისინათი იდენტიფიცირება მოხდეს , როგორც ლესბოსელისა და ასევე [[ბისექსუალი]]სა, მაშინ, როცა სხვა ქალების თვით-იდენტიფიკაცია შესაძლოა თანხვედრაში არ მოდიოდეს მათ სექსუალურ ორიენტაციასა და სექსუალურ ქცევასთან; [[სექსუალური იდენტობა]] აუცილებელი არაა, რომ იგივე იყოს, რაც [[სექსუალური ორიენტაცია]] ან სექსუალური ქცევა, სხვადასხვა მიზეზის გამო, როგორიცაა მაგალითად [[ჰომოფობია|ჰომოფობიურ]] გარემოში სექსუალური ორიენტაციის იდენტიფიკაცია.

მედიაში ლესბოსელების გამოჩენა ანახებსგვიჩვენებს, რომ საზოგადოება ერთდროულად დაინტრიგებული და გაოცებული იყო იმ ქალებით, რომლებიც კითხვის ნიშნის ქვეშ აყენებდნენ [[გენდერი|გენდერულ]]როლებს და რომლებიც რომანტიულად ინტერესებოდნენ სხვა ქალებით. ქალები, რომლებმაც თვით-იდენტიფიცირება მოახდინეს, როგორც ლესბოსელებმა, იმ გამოცდილებას იზიარებენ, რაც ქმნის მსოფლმხედველობას, რომელიც მსგავსია ეთნიკური იდენტობისა: მსგავსად [[ჰომოსექსუალობა|ჰომოსექსუალებისა]], მათაც [[ჰეტეროსექსუალი|ჰეტეროსექსუალების]] მხრიდან [[დისკრიმინაცია]] აერთიანებთ და ასევე მათი ოჯახის წევრებისგან, მეგობრებისგან და გარშემომყოფებისგან პოტენციური უარყოფის საფრთხე, რაც [[ჰომოფობია|ჰომოფობიის]]შედეგია თუმცა როგორც ქალებს, მათ მამაკაცებისგან განსხვავებული პრობლემებიც ექმნებათ. ლესბოსელებს შესაძლოა შეექმნათ საკმაოდ სერიოზული საფრთხე [[ფიზიკურ]] ან [[მენტალურ]] ჯანმრთელობასთან დაკავშირებით, რაც [[დისკრიმინაცია|დისკრიმინაციის]], ცრურწმენის და უმცირესობებთან დაკავშირებული სტრესის შედეგია. [[პოლიტიკა|პოლიტიკური]] ვითარებები და სოციალური განწყობა ასევე დიდ როლს ახდენს ლესბოსური ურთიერთობებისა და ოჯახების შექმნაზე.

[[ფემინიზმი|ფემინისტი]] მწერლის ნაომი მაქკორმიკის მიხედვით, ქალის [[სექსუალობა]]ს მამაკაცების საზოგადოება ქმნის , რომელთა მთავარი [[ინდიკატორი]] ლესბოსური სექსუალური ორიენტაციისა მათი სექსუალური აქტივობაა სხვა ქალებთან თუმცა ჰეტეროსექსუალ ქალებთან მიმართებაში იგივე ინდიკატორი საჭიროდ არ მიიჩნევა, რომ ქალი ჰეტეროსექსუალად იქნეს აღქმული. მაქკორმიკი აცხადებს, რომ [[ემოცია|ემოციური]], [[მენტალური]], [[იდეოლოგია|იდეოლოგიური]] კავშირი ქალებს შორის ისეთივე მნიშვნელოვანია და ხანდახან უფრო მნიშვნელოვანიც კი, ვიდრე [[სქესი|სქესობრივი]] კავშირი. ამისდამიუხედავად, 1980-იანებში, ჩამოყალიბდა მნიშვნელოვანი მოძრაობა, რომელიც ლესბოსელობის დესექსუალიზაციას უარყოფდა და რამაც მწვავე დაპირისპირება გამოიწვია, რასაც [[ფემინიზმი|ფემინისტური]] სექს ომები ეწოდა.