რუსუდან ლორთქიფანიძე: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 22:
რუსუდან ლორთქიფანიძე დაიბადა 1947 წელს თბილისში მეცნიერ - მუშაკის ოჯახში. მამა – რევაზ ლორთქიფანიძე, პროფესორი, მეცნიერებათა აკადემიის სამშენებლო მექანიკისა და სეისმომედეგობის ინსტიტუტის განყოფილების გამგე. დედა – ელენე ლორთქიფანიძე, ეკონომისტი, ამჟამად პენსიონერი. მეუღლე – გიორგი ბერიძე, არქიტექტორი, საქართველოს ხელოვნების ინსტიტუტის მეცნიერ თანამშრომელი. ჰყავს ორი შვილი და ოთხი შვილიშვილი.
რუსუდან ლორთქიფანიძემ 1965 წელს ოქროს მედლით დაამთავრა თბილისის 53-
1982-83 წლებში ერთი წლით მივლინებული იყო სამეცნიერო სტაჟირებით რომის უნივერსიტეტში არქიტექტურის ფაკულტეტზე. აქედან მოყოლებული, ყოველწლიურად, რამდენიმე თვით იტალიური ნაციონალური კვლევების ცენტრის ხაზით აწარმოებდა კვლევით მუშაობას მილანის, ვენეციის და რომის უნივერსიტეტების არქიტექტურის ფაკულტეტებზე. გარდა ამისა „მიწვეული უცხოელი პროფესორის” რანგში (რომელიც მიენიჭა 1995 წელს რომის უნივერსიტეტ – „ლა საპიენცაში”) რეგულარულად ატარებდა ლექციებსა და სემინარებს, ეწეოდა ქართული კულტურის პროპაგანდას. 1995-96 წლებში, რომსა და ვენეციაში პროფესორებთან ჯ. სკარჩიასა და ლ. მაგაროტოსთან ერთად მოამზადა, ქართული კულტურისადმი მიძღვნილი კონფერენციები. 1998 წელს გენუის უნივერსიტეტში პროფესორებთან ად. ალჰაგო - ნოველოსა და ნ. ყაუხჩიშვილთან ერთად მოამზადა სიმპოზიუმი – „საქართველოს კულტურა წარსულსა და მომავალს შორის”. 1996 წელს ორი თვით მიწვეული იყო გერმანიის აკადემიის მიერ და ბერლინის ტექნიკურ უნივერსიტეტში მუშაობდა: „ბერლინის, როგორც ხელმეორე დედაქალაქის არქიტექტურულ - ურბანისტულ პრობლემებზე”. 1996 წელს 4 თვე მუშაობდა რომში NATO-ს გრანტით, ხოლო შემდეგ ორი თვე ვენეციის უნივერსიტეტში, სადაც ცნობილ ქართველოლოგ, პროფესორ ლუიჯი მაგაროტოსთან ერთად მოამზადა კონფერენცია თემაზე: „1920 – იანი წლების ქართული ავანგარდი. მხატვრობა, კულტურა, პოეზია”. რომის უნივერსიტეტში, იტალიელ და გერმანელ კოლეგებთან ერთად მუშაობდა თემაზე: „არქიტექტურა და რეჟიმი. მსგავსება და თავისებურება”.
|