ჩუბინიძეები: განსხვავება გადახედვებს შორის

[[590]] წელს სპარსეთის სარდალმა, ბეხრა ჩუბინმა სვანეთის წინააღმდეგ გაილაშქრა და იქიდან გამარჯვებული დაბრუნდა. აქედან წარმოიშვა გვარები ჩუბინაშვილი და ჩუბინიძე.

„აზნაურნი ჩუბინიშვილნი - ამათნი წინაპარნი არიან დროთა [[რუსუდანი (მეფე)|რუსუდან დედოფლისასა]], იყვნენ [[ქართლი|ქართლს]], სახლობდნენ [[ატოცი|ატოცის]] წყალსა, ზედა საფალავანდოიანოსა ადგილსა შინა და იყვნენ მეფესაგან მიღებულ [[აზნაური|აზნაურად]] და მერე ოდეს მოინდომეს ყმად ფალავანდიანთა, გადმოვიდნენ გვერდის ძირსდა დასახლდნენ მუნ. მეფე თეიმურაზის დროს [[1739]] წელს გარნა ერისთავიანთაც ძალითა გაიყმეს, და მერე შეიქმნენ სამეფოდ და არიან ძველადვე ამათნი წინაპარნი, რომელნიც ჰსჩანდნენ ქართლსა შინა ქრისტესა აქეთ [[1237]] წელს და არიან ესენიცა მოხსენიებული ტრაქტატსა შინა“.<ref>[http://www.geogen.ge/index.php?id_menu_up=2&lang=&id_menu=37&abc=0= [[1783]] წლის ქართლ-კახეთის თავად-აზნაურთა სია]</ref>

ჩუბინიშვილი როგორც [[ქსნის საერისთავო|ქსნის ერისთავიანთ]] ყმა, პირველად [[1741]] წლის საბუთში გვხვდება. ამ წელს ქსნის ერისთავმა შანშემ ბეჟან ჩუბინიშვილს უბოძა „მეჯვრისხევის ლუარსაბ ლოლაძის წილი მამული, სასახლე და კოშკი და გარეშემოთ თვისის ყმითა და ალაგითა, წისქვილითა“.

[[1784]] წლის საბუთში ნათქვამია, რომ ჩუბინიშვილები [[ქსნის საერისთავო|ქსნის საერისთავოში]] შანშე ერისთავის „ბატონობასა და გამგეობაში“ მოსულან. [[ქსნის ხეობა|ქსნის ხეობის]] [[1774]] წლის აღწერილობით, ჩუბინიშვილები ლამისყანას სახლობდნენ ერთ კომლად, ხოლო 90-იან წლებში გაყრილან. ერისთავიშვილების [[1807]] წლის გაყრილობის წიგნში ჩუბინაშვილთა 2 კომლია შეტანილი. ერთი მათგანი [[მეჯვრისხევი|მეჯვრისხევს]], მეორე კი [[ლამისყანა|ლამისყანაში]] სახლობდა.<ref>[http://tbiliselebi.ge/?mas_id=5303= ჟურნალი თბილისელები 2010-08-07]</ref>