გოჰარ გასპარიანი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 4:
 
განათლება მიიღო კაიროში. 1948 წლიდან ცხოვრობს ერევანში. 1949 წლიდან [[ერევნის ოპერისა და ბალეტის აკადემიური თეატრი]]ს სოლისტია. ნატიფი გემოვნებით ასრულებს განსხვავებული სტილის პარტიებს, რომელთაგან აღსანიშნავია: ანუში, შუშანი (ტიგრანიანის „ანუში“, „დავით-ბეგი“), გოჰარი (სტეფანიანის „გმირი ქალი“, [[სსრკ სახელმწიფო პრემია]], 1951), ლუჩია (დონიცეტის „ლუჩია დი ლამერმური“), ლაკმე (დელიბის „ლაკმე“), ვიოლეტა და დეზდემონა (ვერდის „ტრავიატა“, „ოტელო“), როზინა (როსინის „სევილიელი დალაქი“) და სხვა. გოჰარ გასპარიანისაკონცერტო მომღერალიც არის, გასტროლებით აქვს მოვლილი მრავალი ქვეყანა. სსრკ VII-VIII მოწვევების უმაღლესი საბჭოს დეპუტატი. სომხეთის სახელმწიფო პრემია (1964).
 
==ლიტერატურა==
{{ქსე|3|11}}
 
[[ფაილი:Gohar-gasparyan&students.jpg|thumb|300px|right|'''გოჰარ გასპარიანი თავის სტუდენტებს.''' ''მარცხნიდან მარჯვნივ:'' კარინე ჯალალბეკიანი (სომხეთი), მარი თომბულიანი (საბერძნეთი), ელენე ჰოვჰანისიანი (სომხეთი), გოჰარ გასპარიანი, არმენუჰი თოვმასიანი (აშშ), დავით ვარჟაპეტიანი (კანადა), შაქე ასჩიანი (სომხეთი), ელადა ჩახოიანი (სომხეთი), ოლგა ზაქარიანი (სომხეთი).]]
* [[ქსე]], ტ. 3, გვ. 11, თბ., 1978
 
{{ესკიზი-სომხეთი}}