'''„ოსმალობა“''', — ქართულ ისტორიულ წყაროებსა და ლიტერატურაში [[ოსმალეთის იმპერია|ოსმალური]] სოციალურ-პოლიტიკური სისტემის აღმნიშვნელი ტერმინი. „ოსმალობა“ [[სამცხე-საათაბაგო]]ში, ოსმალები XVI საუკუნიდან შეუდგნენ აქ თავიანთი წესების დანერგვას. 1579 წელს [[ახალციხის საფაშო|ახალციხის (ჩილდირის) საფაშო]] დააარსეს. ოსმალური მიწათმფლობელობისა და საგადასახადო სისტემის შემოღბის მიზნით სამცხე-საათაბაგო რამდენიმეჯერ აღწერეს და „[[გურჯისტანის ვილაიეთის დიდი დავთარი]]“ შეადგინეს. დამპყრობლები ძალდატანებით ავრცელებდნენ [[ისლამი|ისლამს]], დევნიდნენ ყოველივე ქართულს. ქართველი ხალხის მედგარი წინააღმდეგობის შედეგად გაოსმალების პროცესი საუკუნეთა განმავლობაში გრძელდებოდა.