მესამე ჯვაროსნული ლაშქრობა: განსხვავება გადახედვებს შორის

[[ეგვიპტე]]ში [[1163]] წელს დაწყებული ბრძოლა, [[ფატიმიდები]]ს დინასტიის წინააღმდეგ (რომლებიც ჯვაროსანთა მოკავშირეებად ითვლებოდნენ), რამდენიმე წელიწადში მათი დამარცხებით და ეგვიპტიდან განდევნით დამთავრდა. [[1169]] წელს ეგვიპტის ტახტზე ადის ახალი, ჯვაროსანთა მოძულე ხელმწიფე სალაჰ-ად-დინ იუსუფი, რომელიც სალადინის სახელითაა ცნობილი. [[1174]] წელს სალადინი აერთიანებს [[სირია]]ს, [[ეგვიპტე]]სა და მესოპოტამიის დიდ ნაწილს და ხდება სულთანი, რითაც სათავეს იღებს [[აიუბედები]]ს დინასტია.

 

 

[[1185]] წელს ბალდუინი გარდაცვალა. ტახტზე მისი დის შვილი [[ბალდუინ V (იერუსალიმი)|ბალდუინ V]] ავიდა თუმცა რამდენიმე თვეში ისიც გარდაიცვალა. სამეფო ტახტი დარჩათ ბალდუინ V-ეს დედას [[სიბილა (იერუსალიმი)|სიბილასა]] და მის მეორე ქმარს [[გი დე ლუზინიანი|გი დე ლუზინიანს]]. ამასობაში რენო დე შატიიონი კვლავ დაესხა თავს არაბულ ქარავნებს და იქიდან წამოასხა ტყვეები. სალადინმა მეფეს მოსთხოვა ტყვეების განთავისუფლება, თუმცა უარი მიიღო. სალადინმა ომი დაიწყო იერუსალიმის სამეფოს წინააღმდეგ და [[1187]] წელს სირიიდან შეტევაზე გადავიდა. მის ხელში იყო კარგად შეიარაღებული 200 ათას კაციანი არმია. სალადინმა ლაშქარი იერუსალიმის ჩრდულოეთით, ტიბერიის ტბასთან დააბანაკა. აქედან იწყებოდა [[ჰატინი]]ს უდაბნო, სადაც წყალი ძალიან ცოტა იყო. სალადინმაც ყველა მდინარე თუ ნაკადული დაწამლა. ჯვაროსნები უწყლოდ დარჩნენ.