ჯიჰანგირი (შეჰზადე): განსხვავება გადახედვებს შორის

შეჰზადე ჯიჰანგირი დაიბადა [[1531]] წელს სტამბოლში. ის იყო სულეიმან დიდებულის და ჰიურემ სულთნის მეექვსე შვილი და მეხუთე ვაჟი. ტრადიციის მიხედვით ჯიჰანგირი სასახლეში აღიზარდა. შეჰზადეს ჰქონდა თანდაყოლილი ნაკლი — კუზი, ამიტომ ის არ მოიაზრებოდა ტახტის მემკვიდრედ. თუმცა ჯიჰანგირი ძალიან განათლებული იყო, გატაცებული იყო კალიგრაფიით, წერდა ლექსებს ზარიფის ({{lang-tr|''Zarîfî)'';}}) სახელით, დიდხანს საუბრობდა მამასთან. ჯიჰანგირის ფიზიკური ნაკლის და [[სანჯაყი|სანჯაყში]] არ გაგზავნის მიუხედავად, ჯიჰანგირს ჰყავდა ხარჭა. არსებობს მოსაზრება, რომ ჯიჰანგირს განსაკუთრებულად და ძალიან უყვარდა უფროსი ძმა მუსტაფა (სულეიმან I-ისისა და [[მაჰიდევრან სულთანი|მაჰიდევრან სულთნის]] შვილი). მაგრამ აღსანიშნავია ის ფაქტიც, რომ როდესაც მუსტაფა სანჯაყში წავიდა, მაშინ ჯიჰანგირი 2 წლის იყო.

ჯიჰანგირი 2321 წლის ასაკში გარდაიცვალა ალეპოში, მუსტაფას სიკვდილით დასჯიდან რამდენიმე კვირის შემდეგ (ლეგენდა გვამცნობს, რომ ჯიჰანგირი მუსტფაზე დარდმა შეიწირა).<ref>[http://hurarsiv.hurriyet.com.tr/goster/haber.aspx?id=3424473&tarih=2005-10-23 İskele iskele Boğaziçi, Muhsin Yaşin, Hürriyet Gazetesi]</ref> შეჰზადე ჯიჰანგირი დაკრძალეს სტამბოლში, [[შეჰზადეს მეჩეთი|შეჰზადეს მეჩეთში]] უფროსი ძმის, [[მეჰმედი (შეჰზადე)|მეჰმედის]] გვერდით.