ბაიაზიდი (შეჰზადე): განსხვავება გადახედვებს შორის

[[1558]] წელს, ჰიურემ სულთნის გარდაცვალების შემდეგ ბაიაზიდის ძმასთან დაპირისპირება უფრო გამძაფრდა. მნიშვნელოვანი როლი ამ საქმეში [[მუსტაფა ლალა-ფაშა|ლალა მუსტაფამ]] ითამაშა (ორივე შეჰზადეს დამრიგებელი). სულთან სულეიმანმა გადატრიალების შიშით ორივე შვილი სტამბოლიდან მოშორებით გაგზავნა. სელიმი მანისიდან კონიაში გაუშვა, ხოლო ბაიაზიდი — ამასიაში. თავიდან ბაიაზიდი მამის გადაწყვეტილების წინააღმდეგი იყო, რადგან ადრე ამასასამასიას მისი გარდაცვლილი ძმა მუსტაფა მართავდა, ამიტომაც გარკვეული დრო ქუთაჰიაში დარჩა. მაგრამ საბოლოოდ [[1558]] წლის [[21 დეკემბერი|21 დეკემბერს]] სულეიმანის ბრძანებით ამასიაში გაემგზავრა. ბაიაზიდი, როგორც მისი უფრო ძმა, მხარდამჭერებს აგროვებდა. ამასთან ერთად იგი [[იანიჩარები]]ს დიდი სიყვარულითა და ერთგულებით სარგებლობდა. სელიმის მხარეს აღმოჩნდა სოკოლუ. სულეიმანმა მიიჩნია, რომ ბაიაზიდი ამბოხებას აპირებდა, რის გამოც დიდი მხარდაჭერა უფროს ვაჟს, სელიმს გამოუცხადა. [[1559]] წლის [[29 მაისი|29 მაისს]] კონიის ერთ-ერთ რაიონში ბაიაზიდის არმია სელიმის არმიას დაუპირისპირდა. სელიმის მრავალრიცხოვანმა ჯარმა ბაიაზიდის დამარცხება გამოიწვია. ბაიაზიდი დაბრუნდა ამასიაში, საიდანაც მუფტი მუჰიდინ ჯურჯანმა სულთან სულეიმანს მისწერა წერილი, სადაც სთხოვდა, რომ ბაიაზიდი შეეწყალებინა.

ბაიაზიდს ჰყავდა ცხრა შვილი. აქედან ხუთი შვილის დედა ფატმა სულთანი იყო.

* შეჰზადე ორჰანი ([[1543]] - [[23 ივლისი]], [[1562]], [[ყაზვინისივასი]])

* შეჰზადე ოსმანი ([[1545]] - [[23 ივლისი]], [[1562]], [[ყაზვინისივასი]])

* შეჰზადე აბდულა ([[1548]] - [[23 ივლისი]], [[1562]], [[ყაზვინისივასი]])

* შეჰზადე მაჰმუდი ([[1552]] [[კონია]] - [[23 ივლისი]], [[1562]], [[ყაზვინისივასი]])