ონორე დე ბალზაკი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ხაზი 162:
===პერსპექტივა===
 
ბალზაკის ლიტერატურული განწყობა გულისტკივილიდან და ღრმა სევდიდან დროთა განმავლობაში განვითარდა სოლიდარიზმამდე და შემართებამდე, მაგრამ ოპტიმიზმამდე არ მისულა. ''„[[შაგრენის ტყავში]]“'', რომელიც მწერლის ადრეული პერიოდის ნამუშევარს მიეკუთნებამიეკუთვნება, მოთხრობილია პესიმისტური, დამაბნეველი და გამანადრურებელი ამბავი. თუმცა, ის [[ცინიზმი]], რაც მისი ნაშრომების ადრეული პერიოდისთვის იყო დამახასიათებელი, საგრძნობლად შესუსტებულია მის გვაინდელგვიანდელ წიგნებში და ''„გამქრალი ოცნებების“'' პერსონაჟები სიმპატიით არიან განწყობილნი იმ ადამიანთა მიმართ, რომლებიც საზოგადოების მიერ არიან გარიყულნი. მოგვიანებით ბალზაკის ლიტერატურული ევოლუციის დასკვნით ეტაპზე, რომელმაც „დემოკრატიული ლიტერატურული ფორმის“ სახე მიიღო, მწერალმა დაწერა: „წიგნები ყველასთვის იწერება“.
 
ბალზაკის შემოქმედების უდიდეს და უმნიშვნელოვანეს სატკივარს წარმოადგენდა ადამიანის ბუნების ბნელი მხარე და საშუალო და მაღალი კლასის საზოგადოების გამრყვნელი ზემოქმედება. მწერალი მუშაობდა, რათარომ წარმოეჩინა ადამიანთა ყველაზე დამახასიათებელი მდგომარეობა, ის ხშირად ინკოგნიტოდ დადიოდა პარიზულ საზოგადოებაში, რათარომ გამოეკვლია ადამიანები. ის იმ შემთხვევებსა და ინციდენტებს აღწერდა თავის წიგნებში ''„ეჟენი გრანდე“'' და ''„ლუი ლამბერი“'', რომელიც თავად მას ან მის ირგვლივ მყოფ ხალხთ გადახდენიათ.
 
===პოლიტიკა===