'''ელიზბარ გიორგის ძე ერისთავი''' (''ერისთვისშვილი'') (დ. [[1738]] ― გ. [[1813]]), — [[ქართველები|ქართველი]] პოეტი და პოლიტიკური მოღვაწე, [[ქსნის საერისთავო|ქსნის ერისთავთა]] საგვარეულოდან, ძე [[გიორგი ქსნის ერისთავი]]სა.
1777 წელს მონაწილეობა მიიღო ქსნის ერისთავთა აჯანყებაში [[ერეკლე II|ერეკლე II-ის]] პოლიტიკისწინააღმდეგ, წინააღმდეგიგამაგრებული იყო [[ფოხალას ციხე]]ში, რისთვისაცთუმცა გააძევესბრძოლას ჯერ კიდევ მამის საბოლოო დამარცხებამდე გამოეთიშა და თავი [[იმერეთის სამეფო]]ს ქართლიდანშეაფარა. [[ბესიკი|ბესიკთან]] ერთად დიდი გავლენა ჰქონდა იმერეთის სამეფო კარზე; ცოლად ჰყავდა [[სოლომონ I]]-ის ქალიშვილი მარიამი (1769-1845). [[სოლომონ II|სოლომონ II-ის]] დროსგამეფების იძულებული გახდაშემდეგ იმერეთი დაეტოვებინადატოვა და ქართლში დაბრუნდა, თუმცა აქტიურ პოლიტიკურ მოღვაწეობას ჩამოშორებული იყო. ერისთავი ბესიკის სკოლის წარმომადგენელია. მის ლექსებში გამოხატულია სოციალური და პოლიტიკური პრივილეგიების დაკარგვით გამოწვეული სევდა. მისი პოეტური მემკვიდრეობა დაცულია ხელნაწერების სახით.
