შაჰ რუჰ აფშარი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 29:
|ხელმოწერა =
}}
'''შაჰ რუჰ აფშარი''', ({{lang-fa|شاهرخ}}, დ. [[1730]] — გ. [[1796]]) — [[აფშარიდების იმპერია|აფშარიდების]] ბოლო, მეოთხე წარმომადგენელი, [[ნადირ-შაჰი]]ს შვილიშვილი. <ref>Shiri ram bakshi (1995). Advanced history of medival india. ISBN 81-7488-028-3.</ref>
იგი როგორც ირანის შაჰი არჩეულ იქნა დიდებულების მიერ, როცა [[იბრაჰიმ აფშარი]] აღარ იყო ირანის შაჰი.
ტახტზე ასვლიდან ერთი წლის შემდეგ, [[1749]] წელს, მან დაკარგა სრულიად ტახტი, მაგრამ ერთი წლის შემდეგ მოახერხა მისი დაბრუნება, თუმცა ვერ მოხერხდა [[აზერბაიჯანი]]ს და [[მაზადარანი]]ს დაბრუნება. [[აზერბაიჯანი|აზერბაიჯანში]] იგი შეცვალა [[აზად ხანი|აზად ხანმა]], ხოლო მაზადარანში იგი ჩაანაცვლა მუჰამედ ჰასან ხანმა. <ref>http://irane-man.tripod.com/NaderShah.html</ref>
შაჰ რუჰმა [[1750]] წელს დაიბრუნა [[სულეიმან III]]-ის მიერ წართმეული [[ხოროსანი]].
[[1760]] წელს მან კიდევ ერთხელ დაკარგა ირანის ტახტი და დარჩა მხოლოდ [[ხოროსანი]]ს მმართველი, მაგრამ ამ შემთხვევაში მან ტახტის დაბრუნება ვეღარ მოახერხა და იგი შეცვალა [[კარიმ ხანი|კარიმ ხანმა]]. <ref>Lang, [[David Marshall]] (1957), The Last Years of the Georgian Monarchy, 1658-1832, p. 148. [[Columbia University Press]]</ref>
[[1796]] წელს, შაჰ რუჰი გარდაიცვალა და [[ხოროსანი]]ს ტახტზე ავიდა [[ყაჯარები]]ს დინასტიის დამაარსებელი და პირველი წარმომადგენელი, [[აღა-მაჰმად-ხანი]], რომელმაც შეძლო და გააერთიანა რამდენიმე ნაწილად დაშლილი ირანი.
== ლიტერატურა ==
{{სქოლიო}}
| |||