თბილისის ოპერისა და ბალეტის თეატრი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
ხაზი 68:
1937 წლიდან თბილისის ოპერისა და ბალეტის თეატრი ქართველი კლასიკოსის [[ფალიაშვილი, ზაქარია|ზაქარია ფალიაშვილის]] სახელს ატარებს. თეატრი ამაყობს ისეთი შესანიშნავი მომღერლებით, როგორებიც არიან: [[ჭყონია, ლამარა|ლამარა ჭყონია]], [[ამირანაშვილი, მედეა|მედეა ამირანაშვილი]], [[გურგენიძე, თამარ|თამარ გურგენიძე]], [[ტატიშვილი, ცისანა|ცისანა ტატიშვილი]], [[ქარსაშვილი, მაყვალა|მაყვალა ქარსაშვილი]], [[ანჯაფარიძე, ზურაბ|ზურაბ ანჯაფარიძე]], [[ანდღულაძე, ნოდარ|ნოდარ ანდღულაძე]], [[სოტკილავა, ზურაბ|ზურაბ სოტკილავა]], [[ბურჭულაძე, პაატა|პაატა ბურჭულაძე]], [[გუგუშვილი, თემურ|თემურ გუგუშვილი]], [[კალმახელიძე, ლიანა|ლიანა კალმახელიძე]], [[მდივანი, ჯემალ|ჯემალ მდივანი]], [[გეწაძე, ელდარ|ელდარ გეწაძე]], ვალერიანო გამგებელი (ესპანეთი), [[ათანელი, ლადო|ლადო ათანელიშვილი (ლადო ათანელი, გერმანია)]], ნაირა გლუნჩაძე (გერმანია), ეთერ ჭყონია (ეთერ ლამორისი, ესპანეთი), იანო ალიბეგაშვილი (იანო თამარი, იტალია), შალვა მუქერია (ავსტრია), რომელიც სხვადასხვა წლებში მოღვაწეობდნენ და მოღვაწეობენ თბილისის ოპერისა და ბალეტის თეატრში.
 
თბილისის ოპერისა და ბალეტის თეატრში მუშაობდნენ ქართველი დირიჟორები: ივანე ფალიაშვილი, [[მიქელაძე, ევგენი|ევგენი მიქელაძე]], [[დიმიტრიადი, ოდისეი|ოდისეი დიმიტრიადი]], [[ფალიაშვილი, ვახტანგ|ვახტანგ ფალიაშვილი]], [[მირცხულავა, დიდიმ|დიდიმ მირცხულავა]], [[ხუროძე, ზაქარია|ზაქარია ხუროძე]], [[კახიძე, ჯანსუღ|ჯანსუღ კახიძე]];გივი მუნჯიშვილი; რეჟისორები: [[წუწუნავა, ალექსანდრე|ალექსანდრე წუწუნავა]], [[მარჯანიშვილი, კოტე|კოტე მარჯანიშვილი]], [[ახმეტელი, სანდრო|სანდრო ახმეტელი]], [[ტაბლიაშვილი, ვახტანგ|ვახტანგ ტაბლიაშვილი]], [[თუმანიშვილი, მიეხილ|მიხეილ თუმანიშვილი]], [[ლორთქიფანიძე, გიგა|გიგა ლორთქიფანიძე]]; მხატვრები: ვ. სიდამონ-ერისთავი, [[ქობულაძე, სერგო|სერგო ქობულაძე]], [[აბაკელია, თამარ|თამარ აბაკელია]], [[ვირსალაძე, სიმონ|სიმონ(სოლიკო) ვირსალაძე]], [[ასკურავა, ივანე|ივანე ასკურავა]].
 
30-იანი წლებიდან ქართული ოპერები გასცდა საქართველოს ფარგლებს. ამიერიდან ისინი იდგმებოდა არა მხოლოდ თბილისის ოპერის თეატრის სცენაზე, არამედ საზღვარგარეთაც ([[რუსეთი]], [[უკრაინა]], [[სომხეთი]], [[აზერბაიჯანი]], [[პოლონეთი]], [[გერმანია]], [[ბულგარეთი]], [[ჩეხეთი]], [[სლოვაკეთი]]). [[1966]] წელს თბილისის ოპერის თეატრმა მონაწილეობა მიიღო [[უნგრეთი|უნგრეთში]] გამართულ საერთაშორისო ფესტივალში — „სეგედის საერთაშორისო თამაშობანი“ და საფრანგეთში გამართულ პარიზის მუსიკის IV საერთაშორისო ფესტივალში, სადაც წარმოადგინა [[მაჭავარიანი, ალექსი|ალექსი მაჭავარიანის]] „ოტელო“ და [[თორაძე, გორდა|დავით თორაძის]] „გორდა“.