ქართლური დიალექტი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
მNo edit summary |
||
ხაზი 1:
'''ქართლური კილო''' [[ქართული ენა|ქართული ენის]] საყრდენი კილოა. სწორედ იგი დაედო საფუძვლად ქართულ სალიტერატურო ენას ([[კახური კილო|კახურთან]] ერთად). ისტორიულად ცნობილია, რომ ძველი ქართული სალიტერატურო ენის ჩამოყალიბება ქართლის ტერიტორიაზე უნდა მომხდარიყო, რომელიც [[საქართველო|საქართველოს]] ტერიტორიულ და ადმინისტრაციულ-კულტურულ ცენტრს წარმოადგენდა. ჯერ კიდევ IV-III საუკუნეებში ჩვენს
ქართული ენის კილოთა შორის ქართლური ყველაზე უფრო ფართოდ გავრცელებული დიალექტია. მას უჭირავს საქართველოს ცენტრალური ადგილი და ვრცელდება [[კახეთი|კახეთიდან]] [[იმერეთის მხარე|იმერეთამდე]], ე.ი. [[არაგვი|არაგვისა]] და [[მტკვარი|მტკვრის]] ხეობიდან [[ლიხის მთა|ლიხის მთამდე]]. მიუხედავად ქართლურის დიდ მანძილზე გავრცელებისა, იგი შედარებით მთლიანია და არ იყოფა თვალსაჩინოდ განსხვავებულ დიალექტურ ერთეულებად. დღეისათვის ქართლურის გავრცელების არეა: ჩრდილოეთით ანანურ-დუშეთით დაწყებული და სამხრეთით თრიალეთის მთით გათავებული; აღმოსავლეთით კახეთიდან დაწყებული დასავლეთით იმერეთამდე. ქართლური მეტყველება მოიცავს შემდეგ ადმინისტრაციულ რაიონებს: [[დუშეთი|დუშეთის]], მცხეთის, ნაწილობრივ [[სამგორი|სამგორის]], [[მარნეული|მარნეულის]], [[თეთრი წყარო|თეთრი წყაროს]], [[ბოლნისი|ბოლნისის]], [[დმანისი|დმანისის]], [[წალკა|წალკის]], [[კასპი|კასპის]], [[გორი|გორის]], [[ზნაური|ზნაურის]], [[ქარელი|ქარელის]], [[ხაშური|ხაშურისა]] და [[ბორჯომი|ბორჯომის]] რაიონებს.
| |||