ნოდარ დუმბაძის სახელობის მოზარდ მაყურებელთა თეატრი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
ხაზი 2:
 
==ისტორია==
პირველ სპექტაკლად წარმოადგინეს ნ. საცის "ფრიც ბაუერი" ([[თბილისის ოპერის თეატრი|ოპერისა და ბალეტის თეატრში]] [[1928]] წლის 11 ნოემბერს). სპექტაკლი დადგა თეატრის დამაარსებელმა და სამხატვრო ხელმძღვანელმა [[ალექსანდრე თაყაიშვილი|ა. თაყაიშვილმა]], რომლის სახელთანაც არის დაკავშირებული თეატრის უმნიშვნელოვანესი მიღწევები. მას მოჰყვა ს.ზაიაიცკის ,,რობინ ჰუდი,” ვ.კურდიუმოვის ,,კაცი შავი სათვალეებით,” ნ.ოგნევის ,,ჰაიავატა,” მ.კლარპიცკაიას ,,დამსმენი” და სხვა. თეატრის პირველი მსახიობები იყვნენ: [[თამარ თვალიაშვილი|თ. თვალიაშვილი]], გ. კუპრაშვილი, მ. ერგნელი, მ. ქორელი, ბორის გამრეკელი, ბაბო გამრეკელი, [[გიორგი დარისპანაშვილი |გ. დარისპანაშვილი]], [[ალექსანდრე გომელაური|ა. გომელაური]], ვ. კობელი და სხვა.
 
XX საუკუნის 30-იანი წლების თეატრის ცხოვრებას სათავეში ედგნენ ა. თაყაიშვილი და ბ. გამრეკელი. მათ ეკუთვნოდათ თითქმის ყველა დადგმა: [[შალვა დადიანი]]ს ,,ბოთე და კუსპარა,” კ. ბუაჩიძის და ს. მთვარაძის ,,აურიე რგოლი,” დანიელ ჭონქაძის ,,სურამის ციხე,” ო. თუმანიანის ,,გიქორი,” [[მიხეილ ჯავახიშვილი]]ს ,,არსენა მარაბდელი,” [[გიორგი ნახუცრიშვილი]]სა და ბ. გამრეკელის ,,ნაცარქექია,” [[გიორგი ნახუცრიშვილი]]ს ,,პატარა მეომრები,” აკაკი წერეთლის ,,პატარა კახი,” [[ნიკო ლომოური]]ს ,,ქაჯანა” და სხვა. 40-იან წლებში დაიდგა [[უილამ შექსპირი]]ს ,,რომეო და ჯულიეტა” და ,,ჭირვეულის მორჯულება,” ა. ოსტროვსკის ,,შემოსავლიანი ადგილი,” [[ფრიდრიჰ შილერი]]ს ,,ვილჰელმ ტელი.”
ხაზი 16:
თეატრის ისტორიაში განსაკუთრებული ადგილი უჭირავს რეჟისორ შალვა გაწერელიას შემოქმედებას. მან წარმატებულ მსახიობთა არა ერთი თაობა აღუზარდა ეროვნულ სასცენო ხელოვნებას და 70-90-იან წლებში რამდენიმე უმნიშვნელოვანესი სპექტაკლი დადგა მოზარდ მაყურებელთა თეატრში: კ.გუდრიჩისა და ა.ჰაკეტის ,,ანა ფრანკის დღიური,” ვაჟა-ფშაველას ,,მოკვეთილი,” დავით კლდიაშვილის ,,ირინეს ბედნიერება” (დაჯილდოვდა კოტე მარჯანიშვილის პრემიით) და ,,ქამუშაძის გაჭირვება,” ბერტოლდ ბრეხტის ,,სიმონა მაშარის სიზმრები,” ბორის ლავრენევის ,,რღვევა,” მ.ჯაფარიძის ,,ჩვენებურები,” (დაჯილდოვდა საქართველოს სახელმწიფო პრემიით), ნოდარ დუმბაძის ,,კუკარაჩა,” ირაკლი სამსონაძის ,,აღდგომა გაუქმებულ სასაფლაოზე.” ამ სპექტაკლებში დასამახსოვრებელი სახეები შექმნეს მსახიობებმა: გ.ძნელაძემ, ნ.ბერაძემ, თ.ლოლაშვილმა, გ.მახათაძემ, მ.თევზაძემ, ა.მახარობლიშვილმა, იოსებ მოლოდინაშვილმა და სხვებმა.
 
შემდგომ პერიოდში თეატრში მუშაობდა ნიჭიერი რეჟისორი [[ქეთევან ხარშილაძე]], რომელმაც განახორციელა დადგმები: გ. მამლინის ,,სალამი„სალამი დინოზავრებს! [[ვალერი აგრანოვსკი]] ,,შეაჩერეთ„შეაჩერეთ მალახოვი!“, [[იაკობ გოგებაშვილისგოგებაშვილი]]ს ,,იავნანა„იავნანა“, [[ასტრიდ ლინდგრენისლინდგრენი]]ს ,,ბიჭუნა„ბიჭუნა და სახურავის ბინადარი კარლსონიკარლსონი“, [[თამაზ ბაძაღუასბაძაღუა]]ს ,,ღუზა„ღუზა ჩაუშვი, ანგელოზო!“, [[ედმონ როსტანისროსტანი]]ს ,,შანტეკლერი„შანტეკლერი“.
 
აღსანიშნავია ოთარ ბაღათურიას, როგორც მსახიობის, რეჟისორისა და დრამატურგის მოღვაწეობა. მისი სპექტაკლები: [[ვლადიმერ ტენდრიაკოვისტენდრიაკოვი]]ს „ბანკეტი“,,ბანკეტი,” [[დავით კლდიაშვილისკლდიაშვილი]]ს ,,დარისპანის„დარისპანის გასაჭირიგასაჭირი“, მისივე ,,ამიკო”„ამიკო“ და ,,ავი„ავი ლომისგან დღეს, ვინ გადაარჩენს ტყეს? ([[იაროსლავ სტელმახისსტელმახი]]ს მიხედვით) ღირსეულ ადგილს იკავებდნენ თეატრის რეპერტუარში.
 
თეატრი ხშირად დადიოდა საგასტროლოდ საქართველოს ქალაქებსა და ყოფილი საბჭოთა კავშირის ქვეყნებში.
ხაზი 24:
გასული საუკუნის 90-იან წლებში თეატრი სერიოზული ორგანიზაციული და შემოქმედებითი პრობლემების წინაშე აღმოჩნდა. მას აღარ ჰქონდა საკუთარი შენობა (რუსთაველის გამზირზე მდებარე ნაგებობა სარეკონსტრუქციო სამუშაოებს შეეწირა) რაც სრულფასოვანი მუშაობის საშუალებას არ იძლეოდა. ეს პროცესი წლების მანძილზე გრძელდებოდა.
 
[[1998]] წელს გაერთიანდა მოზარდ მაყურებელთა ქართული და [[თბილისის მოზარდ მაყურებელთა რუსული თეატრი|რუსული]] თეატრები გაერთიანდა საერთო სახელწოდებით [[ნოდარ დუმბაძის სახელობის ცენტრალური საბავშვო თეატრი]]. მან ბინა დაიდო აღმაშენებლის გამზირზე მდებარე მოზარდ მაყურებელთა რუსული თეატრის ყოფილ შენობაში, რომელსაც საფუძვლიანი რეკონსტრუქცია ჩაუტარდა საქველმოქმედო ფონდ ,,ქართუს”„[[ქართუ (ფონდი)|ქართუს]]“ დახმარებით.
 
==დირექტორები==