მოსე თოიძე: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ხაზი 28:
ამ პერიოდში მ. თოიძე დაუახლოვდა ცნობილ რევოლუციონერებს, გოლა და შიო ჩიტაძეებს და მათ წრეს, სადაც თავს იყრიდნენ რადიკალურად განწყობილი ქართველი ინტელიგენციის წარმომადგგენლები. აქვე შეხვდა [[მაქსიმ გორსკი]]ს, რომელმაც დიდი გავლენა იქონია ახალგაზრდა შემოქმედის მომავლა ბედზე.
25 წლის მოსე თოიძე გაემგზავრა პეტერბურგში სამხატვრო აკადემიაში გამოცდების ჩასაბარებლად. დიდი სიძნელეების მიუხედავად, [[1896]] წელს იგი ჩაირიცხა ე.წ. „მალიავინის ჯგუფში“, რომელსაც [[ილია რეპინი]] მეურვეობდა. მუშაობდა ილია რეპინის სახელოსნოში.<ref>[http://www.manuscript.ge/index.php?m=548 მოსე თოიძე – ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი.]</ref> [[1901]] მოსე თოიძემ დაამთვარა სამხატვრო აკახემია, შეასრულა დიდფორმატიანი სადიპლომო ფერწერული ტილო „მცხეთობა“, მაგრამ სტუდენტთა პოლიტიკურ დემონსტრაციაში მონაწილეობის გამო იგი დააპატიმრეს და ეტაპით გამოგზავნეს თბილისში.
ამის მიუხედავათ „მცხეთობას“ წარმატება არ მოჰკლებია. [[1901]] წელს რუსეთთან საქართველოს შეერტების 100 წლისთავისადმი მიძღვნილ გამოფენაზე სურათი ოქროს მედლით დააჯილდოვეს.
მოსე თოიძე ახალი ქართული ფერწერის ერთ-ერთი ფუძემდებლად ითვლება. თოიძე მუშაობდა სახვითი ხელოვნების თითქმის ყველა სფეროში. ნაყოფიერად მოღვაწეობდა [[საყოფაცხოვრებო ფერწერა|საყოფაცხოვრებო]], [[ისტორიული ფერწერა|ისტორიული]], [[პეიზაჟი]]ს, [[ნატურმორტი]]ს, [[პორტრეტი]]ს ჟანრებში.
| |||