იესე (ალიყული-ხანი): განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
მ added Category:მუხრანელების სამეფო შტო using HotCat |
No edit summary |
||
ხაზი 31:
'''იესე''', ''ალიყული-ხანი'' (დ. დაახლოებით [[1680]]/[[1681]] — გ. [[1727]]), ქართლის მეფე [[1714]]-[[1716]], [[ლევან ბატონიშვილი| ლევან ბატონიშვილის]] ძე, [[ვახტანგ VI| ვახტანგ VI-ის]] ძმა.
[[1705]]-[[1714]] ირანში შაჰის სამსახურში იყო. ებრძოდა შაჰის წინააღმდეგ აჯანყებულ ავღანელებს ჯერ ბიძამისის - ქართლის მეფე [[გიორგი XI| გიორგი XI-ის]], ხოლო შემდეგ ძმის - ქართლის მეფე [[ქაიხოსრო (მეფე)|ქაიხოსროს]] მეთაურობით. [[1708]] გიორგი XI-მ ქირმანის (ქალაქი და ისტორიული ოლქი ირანის სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილში) ნაიბად დაინიშნა, [[1709]] (გიორგი XI-ის დაღუპვის შემდეგ) შაჰმა ქირმანის ბეგლარბეგობა უბოძა. იესეს მუსლიმანური სახელი ალიყული-ხანი ეწოდა. [[1711]] დაინიშნა თოფჩიბაშად (არტილერიის უფროსი). [[1714]], როდესაც ვახტანგმა (შემდეგში ვახტანგ VI) უარი თქვა
თბილისის სასახლეში პატიმრად ყოფნის დროს იესემ უარყო [[მაჰმადიანობა]] და [[ქრისტიანობა]]ს დაუბრუნდა. [[1721]] ვახტანგ VI-მ იესე გაათავისუფლა, დაუბრუნა წართმეული ქონება, უბოძა მუხრანი და მსაჯულთუხუცესობა (მდივანბეგობა). [[1723]], როდესაც შაჰ-თამაზ II-მ ქართლის მეფობა კახეთის მეფე [[კონსტანტინე II (მაჰმად ყული-ხანი)|კონსტანტინე II-ს]] (მაჰმადყული-ხანს) მისცა და მან [[თბილისი]] დაიკავა, იესე ვახტანგ VI-ის დავალებით ბაქართან ერთად მიეგება თბილისის ასაღებად მოსულ ოსმალთა ჯარს. ოსმალები თბილისში შევიდნენ, კონსტანტინე დააპატიმრეს და ქართლის გამგებლობა ბაქარს გადასცეს. ბაქარის ოსმალთაგან განდგომის შემდეგ, [[1724]], იესე შეურიგდა დამპყრობლებს, კვლავ გამაჰმადიანდა და მუსტაფა ეწოდა. თუმცა ოსმალებმა ქართლის გამგებლობა იესეს მისცეს, ფაქტობრივი მმართველი ოსმალთა ფაშა იყო. იესე მტერთან ერთად ებრძოდა ვახტანგ VI-სა და ბაქარს.
| |||