ფილიპე გოგიჩაიშვილი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შეუმოწმებელი ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 1:
{{მუშავდება|1=[[სპეციალური:Contributions/George.G|George.G]]|2=2015 წლის 11 მარტი}}
{{მმ*|გოგიჩაიშვილი}}
{{ინფოდაფა მწერალი
Line 32 ⟶ 31:
 
==შემოქმედება==
აღსანიშნავია მისი პიესები: ქოხში„ქოხში“ ([[1905]]), წამხდარი„წამხდარი სისხლისისხლი“ ([[1905]]), რომანი-ქრონიკა „სამი დროება“ ([[1931]]), კრიტიკული წერილები [[ნოდარ ბარათაშვილი]]ს, [[რაფიელ ერისთავი]]ს, მ. გურულის, [[დავით კლდიაშვილი]]ს და სხვათა შესახებ. ქართულად თარგმნა [[ადამ სმითი]]ს „გამოკვლევა ხალხთა სიმდიდრის ბუნებისა და მიზეზების შესახებ“.
 
ქართულად თარგმნა [[ადამ სმითი]]ს „გამოკვლევა ხალხთა სიმდიდრის ბუნებისა და მიზეზების შესახებ“.
 
ეკონომისტი, პუბლიცისტი და საზოგადო მოღვაწე, თბილისის უნივერსიტეტის ერთ-ერთი დამაარსებელი.
 
სიღარიბის მიუხედავად, ფილიპე გოგიჩაიშვილმა საწადელს მაინც მიაღწია და 25 წლისა სასწავლებლად გერმანიაში წავიდა. უფროსი მეგობრის, პეტრე უმიკაშვილის დახმარებით, ხელს დავით სარაჯიშვილი უმართავდა. ლაიფციგის უნივერსიტეტის ეკონომიკური განყოფილება დაამთავრა და ფილოსოფიის დოქტორის ხარისხი მიიღო შრომისათვის „ხელოსნობა საქართველოში“. სამშობლოში დაბრუნებული [[1905]]-[[1906]] წლებში რედაქტორობდა გაზეთ „ივერიას“, იყო თბილისის საქალაქო სათათბიროს ხელმძღვანელი, სრულად რუსეთის საერობო კავშირის რწმუნებული ამიერკავკასიაში, კახეთის რკინიგზის გამგეობის თავმჯდომარე. დემოკრატიული რესპუბლიკის მრავალპარტიულმა პარლამენტმა ერთხმად აირჩია სახელმწიფო კონტროლიორად.
 
[[1918]] წელს [[ივანე ჯავახიშვილი|ივანე ჯავახიშვილმა]] ფილიპეს დააკისრა ყველაზე რთული საქმე, უნივერსიტეტის დაარსებისა და მისი არსებობისათვის საჭირო მატერიალური სახსრების მოპოვება, რასაც მან ბრწყინვალედ გაართვა თავი მთელი ქართველი ხალხის თანადგომით. ამავე დროს კითხულობდა ფინანსების, სტატისტიკისა და ეკონომიური აზრის ისტორიის საუნივერსიტეტო კურსებს. გოგოჩაიშვილისგოგიჩაიშვილის მეცნიერული ნაშრომები ძირითადად საქართველოსა და ამიერკავკასიის სოციალურ-ეკონომიური ცხოვრების საკითხებს ეხება. მშობლიური და უცხო ენების შესანიშნავმა მცოდნემ ქართულად თარგმნა მარქსისა და პოლიტიკური ეკონომიკის სხვა კლასიკოსთა ნაშრომები. სიცოცხლის ბოლომდე უნივერსიტეტი არ მიუტოვებია.
 
გოგოჩაიშვილს დიდი წვლილი მიუძღვის ქართულ ფოლკლორისტიკაშიც. [[1904]] წელს ანდერძით მიიღო პეტრე უმიკაშვილის მიერ შეკრებილი ქართული ფოლკლორის ნიმუშთა უმდიდრესი კოლექცია, რომელიც შემდეგ გამოაქვეყნა. მის უმწიკვლო რეპუტაციაზე ისიც მეტყველებს, რომ ანდერძის ერთ-ერთ აღმსრულებლად [[ილია ჭავჭავაძე]]მ და [[იაკობ გოგებაშვილი|იაკობ გოგებაშვილმა]] ფილიპე გოგოჩაიშვილი დატოვეს.
 
სიცოცხლის ბოლო წლებში მუშაობდა მეცნიერებათა აკადემიის ეკონომიკის ინსტიტუტში.
 
==ბიბლიოგრაფია==
* წერილები, მოგონებები (ავტორი). - თბილისი, თბილ. უნ-ტის გამ-ბა და სტ., 1993. - 216გვ. - ISBN 5-511-00559-2
* ხელოსნობა საქართველოში განსაკუთრებით წარმოების პრიმიტიული ფორმების გათვალისწინებით (ავტორი). - თბილისი, თბილ. უნ-ტის გამ-ბა, 1976. - 215გვ.
 
==რესურსები ინტერნეტში==