დიმიტრი ბენაშვილი: განსხვავება გადახედვებს შორის

1933 წელს დაამთავრა [[თსუ]]-ის ფილოლოგიის ფაკულტეტი. იყო ჟურნალ "[[ჩვენი თაობა|ჩვენი თაობის]]" რედაქტორი (1939-1942), [[რუსთაველის სახელობის ქართული ლიტერატურის ისტორიის ინსტიტუტი]]ს უახლესი ქართული ლიტერატურის განყოფილების გამგე (1947-1962), 1962 წლიდან – [[ა. პუშკინის სახელობის თბილისის სახელმწიფო პედაგოგიური ინსტიტუტი]]ს ქართული ლიტერატურის ისტორიის კათედრის გამგე. სოციალისტური რეალიზმისა და მარქსისტული ესთეტიკის პრობლემებს მიეძღვნა ბენაშვილის ნაშრომები "მარქსიზმი და ლიტერატურა" (1931), "ხელოვნების საკითხები" (1941) და სხვა. ავტორია ლიტერატურულ-კრიტიკული სტატიებისა, მონოგრაფიებისა: "ალექსანდრე ყაზბეგი" (1939), "მიხეილ ჯავახიშვილის ცხოვრება და შემოქმედება" (1959), "ვაჟა–ფშაველა. შემოქმედი და მოაზროვნე" (1961), აგრეთვე გამოკვლევებისა: "კრიტიკული ნარკვევები XX საუკუნის ქართულ ლიტერატურაზე" (1967), "სახისა და ხასიათის პრობლემა «ვეფხისტყაოსანში»" (1954), "გალაკტიონ ტაბიძე. კოლაუ ნადირაძე" (1961) და სხვა.

 

 

==ლიტერატურა==