დიდუბის პანთეონი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
→‎ისტორია: კომუნისტური პერიოდის პერიოდში → კომუნისტურ პერიოდში
ხაზი 18:
1916 წლის 2 ივნისს ჩატარდა კონკურსი, რომელშიც წარმოდგენილი იყო სამი პროექტი დევიზით: „გრიფონი“, „ჩორნი კრუგი“ და „კრასნი კრესტი“. საბოლოოდ გაიმარჯვა „გრიფონმა“ რომლის ავტორებს: ჰ. თ. ჰრინევსკი და ა. ნ. კალგინს პიველი პრემია, ხოლო მეორე პრემია ნ. მადათოვს მიენიჭა „ჩორნი კრუგისათვის“<ref>საქართველოს სახელმწიფო არქივი, ფ. 481 საქმე 1552, გვ. 50</ref>.
 
ვითარება დიდუბის პანთეონის შესახებ შეიცვალა კომუნისტურკომუნისტური პერიოდის პერიოდში. 1928 წლის 9 მაისის თბილისის საბჭოს აღმასკომის პრეზიდიუმის დადგენილებით „საფლავებისათის ადგილების უქონლობის გამო“ დიახურა რამოდენიმე სასაფლაო, მათ შორის მტაწმინდისამთაწმინდისა და დიდუბის სასაფლაოები<ref>საქართველოს სახელმწიფო არქივი, ფ. 1 საქმე 573, გვ. 30</ref>.
 
1935 წლის 5 თებერვალს მთაწმინდის პანთეონის მდგომარეობის შესწავლის მიზნით, ქალაქის საბჭო იძულებული გახდა გამოეყო სპეციალური კომისია, რომლის შემადგენლობაში შევიდნენ პროფსორი სერგი დანელია, მხატვარი დავით კაკაბაძე და მწერალი დავით სულიაშვილი. კომისიამ დაადგინა: „უპირველეს ყოვლისა დიდუბის სასაფლაოდან ნ. ბარათაშვილის, ვაჟა-ფშაველასა და გიორგი წერეთლის ნეშტთა გადასვენების შესახებ“<ref>საქართველოს სახელმწიფო არქივი, ფ. 2 საქმე 445, გვ. 1</ref>.
 
ქალაქის საბჭოს იმდროინდელი მესვეურები ვერ გაერკვნენ თუ რა აღმზრდელობითი დანიშნულება ჰქონდა იმ სავანეებს სადაც გამოჩენილი ადამიანები იყვნენ დაკრძალულნი და დიდუბის პანთეონი ლიკვიდაციამდე მიიყვანეს. ჯერ ვაკეში გადაასვენეს დავით სარაჯიშვილი და მისი მეუღლე, შემდეგ ცნობილის სამხედრო ისტორიკოსი პოტო, გრიგოლ ვეშაპელი და სხვა. ამის შესახებ ქალაქის საბჭომ 1938 წლის 22 ივლისის გადაწყვეტილებით საერთოდ გააუქმა დიდუბის პანთეონი<ref>საქართველოს სახელმწიფო არქივი, ფ. 1 საქმე 1506, გვ. 3</ref>.
 
[[XIX საუკუნე|XIX საუკუნის]] 80-90-იან წლებში დიდუბეში, [[დიდუბის ღვთისმშობლის ეკლესია|ღვთისმშობლის ეკლესიის]] შემოგარენში, შეიქმნა დიდუბის პანთეონი, რომელსაც მეურვეობდა ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოება. შემდგომ აქ ნაკლებად ცნობილ პირებს კრძალავდნენ და პანთეონმა თანდათან დაკარგა თავისი პირვანდელი დანიშნულება. [[1938]] წელს გაუქმდა დიდუბის სასაფლაო; სასაფლაოს ნაწილი, სადაც გამოჩენილ პირთა საფლავები იყო, შემოიფარგლა. [[1939]] წელს გაიხსნა ქართველ მწერალთა და საზოგადო მოღვაწეთა დიდუბის პანთეონი.