ცაცა ამირეჯიბი: განსხვავება გადახედვებს შორის

'''ცაცაეკატერინე (ეკატერინეცაცა) გიორგის ასული ამირეჯიბი''' (დ. [[22 თებერვალი]]/ [[6 მარტი]], [[1889]], სოფ. [[ხურვალეთი]], ახლანდელი [[გორის მუნიციპალიტეტი]] ―— გ. [[17 ნოემბერი]], [[1975]], [[თბილისი]]) ―— [[ქართველები|ქართველი]] მსახიობი, საქართველოს სახალხო არტისტი ([[1950]]).

სწავლა დაიწყო თბილისის ეპარქიულ სასწავლებელში. [[1906]] წლიდან მუშაობდა სახალხო თეატრში (ავჭალის აუდიტორია). [[1911|1911 წელს]] დაამთავრა მოსკოვის ს. ხალიუტინას თეატრალური სტუდია და შემდეგ [[1943]] წლამდე მსახიობად მუშაობდა საქართველოს სხვადასხვა თეატრებში. [[1932]] წლიდან სახკინმრეწვის (ახლანდელი კინოსტუა "ქართული„ქართული ფილმის“) მსახიობია. ამირეჯიბი ასრულებდა დრამატულ და ტრაგიკულ როლებს: ქეთევანი (ერისთავის „სამშობლო“), თამარი (მესხის „შოთა რუსთაველი“), ზეინაბი (სუმბათაშვილის „ღალატი“), ქეთევანი (ყაზბეგის „ქეთევან წამებული“), ფატი (დადიანის „ნაპერწკლიდან“), კრუჩინინა (ოსტროვსკის „უდანაშაულო დამნაშავენი“), ლედი მაკბეტი (შექსპირის „მაკბეტი“). როლები კინოში: კნეინა („ნახვამდის“, [[1934]]), დედა („არშულა“, [[1935]]), მართა („არსენა“, [[1937]]) და სხვა. ამასთან ერთად იგი მხატვრული კითხვის ერთ-ერთი პიონერი იყო საქართველოში. სამსახიობო კარიერის პარალელურად ცაცა ამირეჯიბი, ტელი ოცი წლის მანძილზე დაუცრომელად იღწვოდა რადიოშიც. ამასთანავე იგი წლების მანძილზე ეწეოდა პედაგოგიურ მოღვაწეობას, სხვადასხვა სტუდიებში ასწავლიდა მხატვრულ მეტყველებას. დაჯილდოვებული იყო მთავრობის ჯილდოებით და საპატიო სიგელებით.