ესპანეთის სამოქალაქო ომი: განსხვავება გადახედვებს შორის

ხალხის ძლიერმა წინააღმდეგობამ ამბოხების პირველსავე დღეებში ჩაფუშა რეაქციული წრეების გეგმები. პირველსავე დღეებში შესაკრებ პუნკტებში გამოცხადდა 300 ათასი მამაკაცი და ქალი იარაღის მიღების იმედით. თითოეული იარაღდებოდა, რითაც შეეძლო. [[19 ივლისი|19 ივლისს]], [[მადრიდი|მადრიდში]], მოსახლეობამ ჩაახშო ადგილობრივი გარნიზონის გამოსვლა. [[ბარსელონა]]სა და მთელ [[კატალონია]]ში მუშებმა ორდღიანი ბრძოლების შემდეგ დაამარცხეს სამხედრო ნაწილები. რესპუბლიკელთა ხელში დარჩა [[ასტურია]]. ასტურიელი მაღაროელები დინამიტის პაკეტებით ეპარებოდნენ მეამბოხეთა საცეცხლე წერტილებს და აფეთქებდნენ მათ. ჩაიშალა მეამბოხეთა გეგმები [[მალაგა (ქალაქი)|მალაგაში]]ში, [[ვალენსია]]ში, [[ბილბაო]]ში, [[სანტანდერსი|სანტანდერსა]] და სხვა მრავალ ქალაქში. რესპუბლიკის მხარეზე აღმოჩნდა ავიაცია და საზღვაო ფლოტი.

პირველ დღეებში განცდილმა მარცხმა უაღრესად მძიმე პირობებში ჩააყენა მემბოხეები. სამრეწველო ცენტრები რესპუბლიკელთა ხელში აღმოჩნდა. მეამბოხეებმა ფეხი მოიკიდეს მხოლოდ სამხრეთში — [[კადისი|კადისში]], [[უელვა (ქალაქი)|უელვასა]]სა და [[სევილია|სევილიის]] პროვინციებში და ჩრდილოეთით — [[გალისია]]ში, [[ნავარა (ავტონომიური გაერთიანება)|ნავარასა]]სა და ნაწილობრივ ძველ [[კასტილია]]ში. ამრიგად შეიქმნა მეამბოხეთა ორი დაჯგუფება, რომელთაც სარდლობდნენ სამხრეთში გენერალი ფრანკო, ხოლო ჩრდილოეთში — გენერალი მოლა.