მოციქულთასწორი ელენე: განსხვავება გადახედვებს შორის

| ატრიბუტები =

}}

 

ელენეს შვილი კონსტანტინე ღრმად იყო დარწმუნებული, რომ უზარმაზარ იმპერიას მხოლოდ ქრისტიანული სარწმუნოება გააერთიანებდა; ყოველნაირად ეხმარებოდა ეკლესიას, აშენებდა ტაძრებს, ზრუნავდა სამღვდელოებაზე, იმპერატორს სურვილი ჰქონდა, მოეძებნა ცხოველსმყოფელი ჯვარი, რომელზეც გაკრული იყო [[იესო ქრისტე]]. მან [[იერუსალიმი|იერუსალიმში]] გაგზავნა თავისი დედა, წმინდა ელენე დედოფალი სამღვდელოებასთან და თანაშემწეებთან ერთად. [[იერუსალიმის პატრიარქები|იერუსალიმის პატრიარქ]] [[მაკარი I (იერუსალიმის პატრიარქი)|მაკარისთან]] ერთად წმინდა ელენე შეუდგა ჯვრის ძებნას და, ღვთის განგებულებით, სასწაულებრივად აღმოაჩინა კიდეც [[326]] წელს. [[პალესტინა]]ში ყოფნისას წმინდა ელენემ ბრძანა, მაცხოვრისა და ყოვლადწმიდა ქალწულის მიწიერი ცხოვრების ადგილები გაეწმინდათ და აეგოთ ტაძრები. მაცხოვრის საფლავზე წმინდა კონსტანტინეს ბრძანებით ააგეს დიდებული ტაძარი უფლის აღდგომის სახელობისა. წმინდა ელენემ ცხოველსმყოფელი ჯვარი შესანახად გადასცა პატრიარქ მაკარის, ნაწილი კი წაასვენა კონსტანტინოპოლში, იმპერატორთან. დედაქალაქში დაბრუნებული დედოფალი [[327]] წელს აღესრულა.

„წმიდანთა ცხოვრება“, ტომი II, თბილისი, 2001 წ.

 

{{ბიზანტიის წმინდანი დედოფლები}}

[[კატეგორია:ბიზანტიელები]]

[[კატეგორია:IV საუკუნის ქრისტიანი წმინდანები]]

[[კატეგორია:ბიზანტიის დედოფლები]]