დავით ლორთქიფანიძე (პედაგოგი): განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ხაზი 47:
 
==მოღვაწეობა==
დავით ლორთქიფანიძე 65 წლის განმავლობაში ეწეოდა პედაგოგიურ სამეცნიერო მოღვაწეობას. მან განვლო გზა დაწყებითი სკოლის მასწავლებლობიდან აკადემიკოსობამდე. დავით ლორთქიფანიძე ავტორია 200-ზე მეტი ნაშრომის., მისიგანსაკუთრებით ხელმძღვანელობითაადიდ გამოცემულიყურადღებას უთმობდა ცნობილი პედაგოგების [[იაკობ გოგებაშვილი]]ს, თხზულებათა[[იან ათტომეულიამოს კომენსკი]]ს და [[კონსტანტინ უშენსკი]]ს ცხოვრების და ნაშრომების შესწავლას. 1952-1965 წლებში მისი ხელმძღვანელობით გამოიცა იაკობ გოგებაშვილის თხზულებათა ათტომეული, პედაგოგიკის კურსის ორიგინალური სახელმძღვანელო. მას ნაყოფიერი მუშაობა აქვს ჩატარებული დიდაქტიკის სფეროში. მისი ნაშრომი „სწავლების პრინციპები, ორგანიზაცია და მეთოდები“ გამოცემულია [[მოსკოვი|მოსკოვსა]] და [[პრაღა]]ში. დიდი წვლილი მიუძღვის [[ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია|ქართული საბჭოთა ენციკლოპედიის]] შექმნასა და გამოცემაში.
 
დავით ლორთქიფანიძემ, პირველმა ქართველმა, დაიცვა პედაგოგიკის დარგში საკანდიდატო და სადოქტორო დისერტაციები თემებზე — „იან ამოს კომენსკის დიდაქტიკა“ (1941) და „კ. დ. უშინსკის პედაგოგიური მოძღვრება“. ეს იყო პირველი სადოქტორო დისერტაცია და საერთოდ პირველი დისერტაცია საბჭოთა კავშირის პედაგოგიკის მეცნიერებათა აკადემიის სისტემაში.
ხაზი 86:
 
*დიდაქტიკა (უმაღლ. სასწ. დამხმარე კურსი) на рус. и груз. языках (თბილისი, 1981)
 
 
 
положил начало циклу крупных исследований в Грузии по истории педагогики.
 
Автор монографических работ о Коменском, К.Д. Ушинском (на рус. яз. - 1948), исследований о Я. Гогебашвили.
 
Подготовил к изданию на грузинском языке сочинения Коменского (2 тт.)
 
==რესურსები ინტერნეტში==