'''სინთეზური ენები''' — ისეთი ტიპის ენებიაენები, რომლებშიც სიტყვათა შორის გრამატიკული მიმართებები გამოიხატება მორფოლოგიური ხერხებით, თვით სიტყვის ფარგლებში აფიქსებისა და ფუძის ფლექსიის (სიტყვათწარმოება) საშუალებით. სინთეზურია [[ძველი ბერძნული ენა|ძველი ბერძნული]], [[ლათინური ენა|ლათინური]], [[რუსული ენა|რუსული]], [[ქართული ენა|ქართული]] და სხვა ენები. ქართულ ენაში [[სუბიექტი]] და ობიექტები (პირდაპირი და ირიბი) გარჩეულია ერთმანეთისაგან ბრუნვებითა და პირის ნიშნებით. მაგალითად, წინადადებაში ''სტუდენტმა მეგობარს მისწერა წერილი'', სუბიექტი გამოხატულია [[მოთხრობითი ბრუნვით]], ირიბი ობიექტი გამოხატულია მიცემითი ბრუნვით, პირდაპირი ობიექტი გამოხატულია სახელობითი ბრუნვით.
ასევე, სიტყვაში ''მ-წერ-ს'', სუბიექტი გამოხატულია -ს სუფიქსით, ირიბი ობიექტი გამოხატულია მ- პრეფიქსით. პირდაპირი ობიექტი ზმნაში გამოხატული არაა.
