ფერდინანდ VII: განსხვავება გადახედვებს შორის

ფერდინანდს კონფლიქტი ქონდაჰქონდა [[ნაპოლეონ I]]-ის მორჩილ მამასთან და ამის გამო მას ეროვნულ ლიდერად მიიჩნევდნენ. [[ნახევარკუნძულის ომი|საფრანგეთის ინტერვენციისა]] და [[მადრიდის აჯანყება|მადრიდის აჯანყების]] შემდეგ, რომელსაც მხარს თავად პრინცი უჭერდა კარლ IV გადადგა და ფერდინანდი მეფედ გამოაცხადეს. ძალიან მალე ნაპოლეონმა მამა-შვილი [[ბაიონა]]ში, ფაქტობრივად დააპატიმარა და ესპანეთის სამეფო ტახტზე თავისი უფროსი ძმა [[ჟოზეფ ბონაპარტი|ჟოზეფი]] აიყვანა. ესპანეთის ანტიფრანგული მოძრაობა მეფედ ფერდინანდს აღიარებდა, თუმცა მეფეს ამ მოძრაობაში მონაწილეობა არასოდეს არ მიუღია.

[[1813]] წელს საფრანგეთი [[ესპანეთი]]დან გააძევეს და ფერდინანდი კვლავ სამეფო ტახტზე ავიდა (კარლ IV ამ დროს [[რომი|რომში]] ცხოვრობს, მაგრამ ესპანეთში არ დაბრუნებულა).

[[1820]]-[[1823]] წლებში ესპანეთში [[ესპანეთის მეორე რევოლუცია|სამოქალაქო ომი]] მიმდინარეობს, რომელსაც [[რაფაელ რიეგო-ი-ნუნიესი]] მეთაურობდა. [[1820]] წლის 9 მარტს მეფე იძულებული გახდა აღედგინა [[1812]] წლის [[კონსტიტუცია]]. ამბოხება ჩაახშეს [[საღვთო ალიანსი|საღვთო კავშირისა]] და [[საფრანგეთი]]ს არმიის დახმარებით. [[1823]] წლის 1 ოქტომბერს მეფე ფერდინანდ VII აღადგინა აბსოლუტისტური რეჟიმი. მეფემ საყოველთაო ამნისტია გამოაცხადა.

ფერდინანდის მეფობის პერიოდში ესპანეთმა დაკარგა გავლენა [[ლათინური ამერიკა|ლათინურ ამერიკაზე]]. [[1810]]-[[1820]]-იან წლებში [[ომი დამოუკიდებლობისათვის ესპანეთის ამერიკულ კოლონიებში|დამოუკიდებლობისათვის ომის]] პერიოდში [[სიმონ ბოლივარი]]ს, [[ხოსე დე სან-მარტინი]]სა და სხვათა მეთაურობით დამოუკიდებელი სახელმწიფოები ჩამოყალიბდა.