არჩილ სულაკაური: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 1:
'''არჩილ სამსონის ძე სულაკაური''' (დ. [[15 თებერვალი]], [[1927]], [[თბილისი]] - გ. [[26 აგვისტო]], [[1997]], თბილისი), ქართველი პოეტი და პროზაიკოსი. დაჯილდოებულია [[შოთა რუსთაველის პრემია|შოთა რუსთაველის სახელობის სახელმწიფო პრემიითა]] (1971) და "[[საპატიო ნიშნის ორდენი|საპატიო ნიშნის]]" ორდენით.
 
არჩილ სულაკაურმა 1951 წელს [[თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი]]ს ფილოლოგიის ფაკულტეტი დაამთავრა. 1973 წლიდან სულაკაური იყო გამომცემლობა [[ნაკადული (გამომცემლობა)|"ნაკადულის"]] დირექტორი, ხოლო 1982 წლიდან - ჟურნალ [[მნათობი (ჟურნალი)|"მნათობის"]] მთავარი რედაქტორი.
 
== შემოქმედება ==
პოეტის პირველი ლექსები [[1946]] წელს "ლიტერატურულ გაზეთში" დაიბეჭდა, ხოლო 1951 წელს გამოვიდა მისი ლექსთა პირველი წიგნი. მას ეკუთვნის პოეტური კრებულები: "ჩემი ქუჩის დღესასწაული" (1956), "საგზალი" (1959), "ოთხივე მხრიდან" (1975), "სიჩუმე" (1978), "ლექსები" (1980).
 
პოეტის პირველი ლექსები [[1946]] წელს "ლიტერატურულ გაზეთში“ დაიბეჭდა, ხოლო 1951 წელს გამოვიდა მისი ლექსთა პირველი წიგნი. მას ეკუთვნის პოეტური კრებულები: "ჩემი ქუჩის დღესასწაული“ (1956), "საგზალი“ (1959), "ოთხივე მხრიდან“ (1975), "სიჩუმე“ (1978), "ლექსები“ (1980). პროზაულ ნაწარმოებებს შორის აღსანიშნავია „ტალღები ნაპირისკენ მიისწრაფიან“ (1957), „ბიჭი და ძაღლი“ (1966), „ოქროს თევზი“ (1966), „სალამურას თავგადასავალი“ (1969; შოთა რუსთაველის სახელმწიფო პრემია,1971წ), „ლუკა“ (1972), „თეთრი ცხენი“ (1984), კრებულები „მოთხრობები. რომანი“ (1972), „მოთხრობები“ (1975) და სხვა.
არჩილ სულაკაურის კალამს ეკუთვნის რიგი პროზაული ნაწარმოებებისა, რომელთაგან განსაკუთრებით აღსანიშნავია: "ტალღები ნაპირისკენ მიისწრაფიან", "ბიჭი და ძაღლი", "ოქროს თევზი", "[[სალამურას თავგადასავალი]]" (რომლისთვისაც შ. რუსთაველის სახელობის სახელმწიფო პრემია მიენიჭა), "ლუკა" (1972), „თეთრი ცხენი“ (1984); კრებულები „მოთხრობები. რომანი“ (1972), „მოთხრობები“ (1975) და სხვა.
 
1973 წლიდან იყო გამომცემლობა „ნაკადულის“ დირექტორი, 1982 წლიდან ჟურნალ „მნათობის“ მთავარი რედაქტორი. 1971 წელს მიანიჭეს შოთა რუსთაველის პრემია, დაჯილდოებულია ''საპატიო„საპატიო ნიშნის"ნიშნის“ ორდენითა და მედლებით.
1973 წლიდან იყო გამომცემლობა ''ნაკადულის" დირექტორი, 1982 წლიდან ჟურნალ ''მნათობის" მთავარი რედაქტორი. პირველი ლექსები 1946 წელს ''ლიტერატურულ გაზეთში" გამოაქვეყნა, ლექსთა პირველი წიგნი 1951 წელს გამოსცა. მას ეკუთვნის პოეტური კრებულები ''ჩემი ქუჩის დღესასწაული"(1956), ''საგზალი"(1959), ''ოთხივე მხრიდან" (1975), ''სიჩუმე" (1978), ''ლექსები"(1980), პროზაულ ნაწარმოებებს შორის აღსანიშნავია ''ტალღები ნაპირისკენ მიისწრაფიან" (1957), ''ბიჭი და ძაღლი" (1966), ''ოქროს თევზი" (1966), ''სალამურას თავგადასავალი" (1969; შოთა რუსთაველის სახელმწიფო პრემია,1971წ), ''ლუკა" (1972), ''თეთრი ცხენი" (1984).
 
1971 წელს მიანიჭეს შოთა რუსთაველის პრემია, დაჯილდოებულია ''საპატიო ნიშნის" ორდენითა და მედლებით.
 
არჩილ სულაკაური გარდაიცვალა 1997 წელს, თბილისში. დაკრძალულია [[დიდუბის პანთეონი|დიდუბის მწერალთა და საზოგადო მოღვაწეთა პანთეონში]].