მაკულატურა (ფილმი): განსხვავება გადახედვებს შორის

'''„მაკულატურა“''' ({{lang-en|Pulp Fiction}}) — [[1994]] წლის ამერიკული [[შავი კომედია|შავი კომედიის]] ჟანრის [[კრიმინალური ფილმი]], რომლის რეჟისორია [[კვენტინ ტარანტინო]]. იგი აგრეთვე არის სცენარის თანაავტორი, [[როჯერ ევერი]]სთან ერთად.<ref name="washingtonpost.com">See, e.g., King (2002), pp. 185–7; {{cite news |author= Kempley, Rita| title =''Pulp Fiction'' (R)| url =http://www.washingtonpost.com/wp-srv/style/longterm/movies/videos/pulpfictionrkempley_a01ac7.htm|work=Washington Post|date=1994-10-14| accessdate=2007-09-19}}; {{cite news |author= LaSalle, Mike| title =''Pulp'' Grabs You Like a Novel| url =http://sfgate.com/cgi-bin/article.cgi?f=/c/a/1995/09/15/DD26653.DTL|work=San Francisco Chronicle|date=1995-09-15| accessdate=2007-09-20}}</ref> ფილმი ცნობილია ეკლექტიკური დიალოგებით, იუმორისა და ძალადობის ირონიული აღრევით, [[არახაზოვანიარახაზობრივი სიუჟეტი]]თ და, მთელი რიგი კინემატოგრაფიული ალუზიებითალუზიებითა და პოპ-კულტურის ელემენტებისელემენტებზე ციტირებითმინიშნებებით. [[ოსკარის 67-ე დაჯილდოება]]ზე იგი ნომინირებული იყო შვიდ ჯილდოზე, მათ შორის კატეგორიებში „[[ოსკარი საუკეთესო სურათისთვის|საუკეთესო სურათი“]]. ტარანტინომ და ევერიმ მიიღეს [[ოსკარი საუკეთესო ორიგინალური სცენარისთვის]]. მასტარანტინოს აგრეთვე მიენიჭა [[ოქროს პალმის რტო]] [[1994 წლის კანის კინოფესტივალი]]ს ფარგლებში. კრიტიკოსთა მიერ მოწონებულმა და კომერციულად წარმატებულმა ამ ფილმმა მისი მთავარი როლის შემსრულებლის, [[ჯონ ტრავოლტა]]ს კარიერა კვლავ გამოაცოცხლა,. რაშიცამ მსახიობმაუკანასკნელმა მიიღო ნომინაცია [[ოსკარი საუკეთესო მსახიობი მამაკაცისთვის|საუკეთესო მსახიობი მამაკაცის]] კატეგორიაში. ნომინაციები საუკეთესო მსახიობებისთვის მიიღეს [[სამუელ ლ. ჯექსონი|სამუელ ლ. ჯექსონმა]] და [[უმა თურმანი|უმა თურმანმაც]].

განსაკუთრებულად სტილიზებული რეჟისურით გადაღებული „მაკულატურა“ აერთიანებს ლოს-ანჯელესის ყაჩაღებისმაფიოზების, მცირე კრიმინალებისა და იდუმალი ჩემოდნის ისტორიებს. ეკრანისსურათის დროის დიდი ნაწილი ეთმობა დიალოგებსა და მონოლოგებს, რომლებშიც ვლინდება პერსონაჟების იუმორის გრძნობა და მათი ცხოვრებისეული ხედვები. ფილმის სათაური გულისხმობს XX საუკუნის შუა წლებში პოპულარულ იაფფასიან ლიტერატურასა და ჟურნალებს, რომლებიც ცნობილი იყო გრაფიკულად ასახული ძალადობით და უხეში დიალოგებით. „მაკულატურა“ თვითციტირებას ახდენს პირველივე წუთებიდან, იწყება რა სატიტულო ბარათით, რომელზეც მოყვანილია სიტყვის ''pulp'' ორი განმარტება ლექსიკონიდან. სიუჟეტი, ისევე, როგორც ტარანტინოს ბევრ სხვა ნამუშევარში, მოვლენათა ქრონოლოგიას არ იცავს.

სურათის თვითუკუქცევა, არატიპიური სტრუქტურა და სხვა ნაშრომების ციტირებისა და [[პასტიში]]ს აღრევის გამო კრიტიკოსები ნამუშევარს უწოდებენ [[პოსტმოდერნისტული ფილმი]]ს მაგალითს. კრიტიკოსთა დიდი ნაწილის მიერ აღწერილი, როგორც [[შავი კომედია]],<ref name="washingtonpost.com"/> „მაკულატურა“ ხშირად აღწერილია, როგორც „[[კინო ნუარი#ნეო-ნუარი და კლასიკური სტილის ექოები|ნეო-ნუარი“]].<ref>See, e.g., Waxman (2005), p. 64; Silver and Ursini (2004), p. 65; Real (1996), p. 122.</ref> კრიტიკოსი [[ჯეფრი ო'ბრაიენი]] ამ აზრს ასე ეწინააღმდეგება: „ძველი დროის ნუარის ვნებანი, მძიმე მელანქოლია და სიკვდილის საოპერო სტილის სცენები უადგილო იქნებოდა მყიფე და კაშკაშად განათებულ საოცრებათა ქვეყანაში, რომელიც ტარანტინოს ჯადოქრობამ შექმნა. [იგი არ არის] არც ნეო-ნუარი, არც პაროდია ნუარზე.“<ref name=OB90>O'Brien (1994), p. 90.</ref> [[ნიკოლას კრისტოფერი]] ასევე უწოდებს ფილმს „უფრო მეტად კრიმინალურ კომედიას, ვიდრე ნეო-ნუარს“. <ref>Christopher (2006), p. 240. აგრეთვე იხილეთ რუბინი (1999), გვ. 174–5.</ref> [[ფოსტერ ჰირში]]ს აზრით, ფილმს „მეოცნებე ლანდშაფტი“ უფრო კარგად აღწერს, ვიდრე, რომელიმე სხვა ჟანრის სახელი<ref>Hirsch (1997), p. 359.</ref>. „მაკულატურას“ თვლიან ფილმად, რომელმაც შემდგომში გამოსულ სურათებზე დიდი გავლენა იქონია. მისმა წარმოებამ, მარკეტინგმა, დისტრიბუციამ და შემოსავლიანობამ იქონია გადამწყვეტი გავლენა [[დამოუკიდებელი კინო]]ს სფეროზე. „მაკულატურა“ კულტურულ წყალგასაყარადაც ითვლება და მისი გავლენა შეიქჩნევაშეიმჩნევა მედიის ბევრ სფეროში. იგი მიიჩნევა ყველა დროის ერთ-ერთ უდიდესსაუკეთესო ფილმად.