მეჰმედ IV: განსხვავება გადახედვებს შორის

მეჰმედ IV სულთან [[იბრაჰიმ I (თურქეთი)|იბრაჰიმ I-ისა]] და მისი ცოლის [[თურჰან ჰატიჯე სულთანი|თურჰან ჰატიჯე სულთნის]] შვილია. სულთნის ტახტზე მას შემდეგ ავიდა, რაც მისი მამა [[იანიჩარები|იანიჩარებმა]] დაამხეს. მისი მცირეწლოვნობის პერიოდში ქვეყანაში სრულ ანარქიას ტესავდნენ და ინტრიგების ქსელს ხლართავდნენ მისი დედა და ბებია. ამ ინტრიგების წყალობით [[დარდანელის სრუტე]]ში ვენეციელებმა ოსმალეთის ფლოტი დაამარცხეს. ვენეციელები კონსტანტინოპოლსაც უქმნიდნენ საფრთხეს, მაგრამ ვითარება შეიცვალა, როდესაც დიდი ვეზირის სავარძელს, [[ქოფრიულიუ]]ს დიდ ვეზირთა ცნობილი გვარის ფუძემდებელი, [[ქოფრიულიუ მეჰმედ-ფაშა]] იკავებს. მეჰმედ-ფაშამ აბსოლიტურიაბსოლუტური ძალაუფლება მიიღო იმისათვის, რომ ქვეყანაში წესრიგი და სიმშვიდე აღედგინა.

სულთანზე გავლენა შეინარჩუნა მეჰმედ ფაშას-შვილმა, [[ქოფრიულიუ ფაზილ აჰმედ-ფაშა|ფაზილ აჰმედ ფაშამაც]], რომელიც ქვეყანას მშვიდად განაგებდა. [[ავსტრია]]სთან ომი წარუმატებელი აღმოჩნდა, თუმცა [[1669]] წელს ვენეციელებს წაართვა კუნძული [[კრეტა]].

ფაზილ აჰმედ-ფაშას გარდაცვალების შემდეგ დიდი ვეზირი გახდა [[ქარა მუსტაფა-ფაშა|მუსტაფა-ფაშა]], რომელმაც ხელი შეუწყო ოსმალეთის იმპერიის დაქვეითებას. რუსეთთან ომი ოსმალებისათვის წარუმატებელი [[ბახჩისარაის საზავო ხელშეკრულება|ზავით]] დასრულდა. მუსტაფა-ფაშას ოცნება იყო [[გერმანია|გერმანიის]] დაპყრობა. [[1683]] წელს ქარა მუსტაფა-ფაშა [[ვენა]]ზე ლაშქრობას იწყებს. [[კარლ IV (ლოტარინგია)|კარლ ლოთარინგიელი]] და [[იან III სობესკი|იან სობესკი]] ქალაქის დასახმარებლად მივიდნენ. ორთვიანი დაპირისპირება ოსმალეთის არმიის სრული მარცხით დასრულდა. სულთნის ბრძანებით [[1683]] წელს მუსტაფა-ფაშა [[ბელგრადი|ბელგრადში]] სიკვდილით დასაჯეს. [[1687]] წელს მოჰაჩთან სასტიკად დამარცხდა ოსმალეთის არმია. [[1687]] წელსვე ქოფრიულიუ მეჰმედ-ფაშას მეორე შვილი აჯანყდა მეჰმედ IV-ის წინააღმდეგ და დაამხო. ხუთი წლის შემდეგ გარდაიცვალა ციხეში.