ტიტანი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
ხაზი 36:
 
== ისტორია ==
TiO<sub>2</sub>-ის აღმოჩენა ერთმანეთისაგან დამოუკიდებლად განახორციელეს ინგლისელმა [[უილიამ გრეგორი|უ.&nbsp;გრეგორიმ]] და გერმანელმა ქიმიკოსმა [[მარტინ ჰენრიხ კლაპროტი|მ.&nbsp;ჰ.&nbsp;კლაპროტმა]]. გრეგორმა, რკინიანი მაგნიტური ქვიშის კვლევისას (კრიდი, კორნოული, ანგლიაგაერთიანებული სამეფო), [[1789]] წელს, გამოყო უცნობი ლითონის ახალი «მიწა» (ჟანგი) რომელსაც უწოდა მენაკენოური. [[1795]] წ. გერმანელმა ქიმიკოსმა კლაპროტმა აღმოაჩინა მინერალ [[რუტილი|რუტილში]] ახალი ელემენტი და მას უწოდა ტიტანი. ორი წლის შემდეგ კლაპროტმა დაადგინა რომ, რუტილი და მენაკენური მიწა — ერთი და იგივე ელემენტის ჟანგებია, რომელსაც კლაპროტის მიერ შერჩეული სახელწოდება «ტიტანი» შერჩა. 10 წლის შემდეგ ტიტანის აღმოჩენა მოხდა მესამეჯერ. ფრანგმა მეცნიერმა [[ლუი ვოკლენი|ლუი ვოკლენმა]] აღმოაჩინა ტიტანი [[ანატაზი|ანატაზში]] და დაამტკიცა, რომ რუტილი და ანატაზი -ტიტანის იდენტური ჟანგებია.
 
ლითონური ტიტანის პირველად მიღებული იქნა [[1825]] წელს, [[იენს იაკობ ბერცელიუსი]]ს მიერ. ტიტანის მაღალი აქტივობისა და მისი გაწმენდის სიძნელის გამო სუფთა Ti ნიმუში ჰოლანდიელებმა ა.&nbsp;ვან&nbsp;არკელმა და ი&bsp;ბურმა [[1925]] წელს მიიღეს TiI<sub>4</sub>-ის თერმული იოდიდური ორთქლის დაშლის მეთოდით.
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/ტიტანი“-დან