დავით რექტორი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
 
No edit summary
ხაზი 2:
 
 
დაახლოებით 1764-1765 წლებში დაამთავრა თბილისის სემინარია. 70-იანი წლების ბოლოსა და 80-იანი წლების დასაწყისში [[ერეკლე II|ერეკლე II-ის]] კარზე მდივან-მწიგნობარი იყო და [[გაიოზ რექტორი|გაიოზ რექტორთან]] ერთად ხელმძღვანელობდა განათლების საქმეს. 1783 გაიოზ რექტორის რუსეთში გამგზავრების შემდეგ [[თელავის სემინარიაშისემინარია]]ში ჯერ რექტორის მოვალეობის შემსრულებელი იყო, 1790-იდან სემინარიის გაუქმებამდე (1801) კი მისი რექტორი. ეწეოდა ნაყოფიერ სამეცნიერო-პედაგოგიურ მოღვაწეობას. სემინარიაში ასწავლიდა გრამატიკას, თეორიულ ფიზიკას, ეთიკას, მაგრამ ოფიციალური სასწავლო გეგმები არ აკმაყოფილებდა და ფართოდ გაშალა საგანმანათლებლო მუშაობა - სემინარიაში დააარსა ლიტერატურული-შემოქმედებითი წრე.
 
დავით რექტორი ავტორია მრავალი სახელმძღვანელოსი ("არითმეტიკა", "სწავლანი ოთხნაწილედნი", ქართული წერის დედნები და სხვა). მეფე [[გიორგი XII|გიორგი XII-ის]] დავალებით დავით რექტორს შეუმოწმებია ნათლისმცემლის, კალოუბნის, სიონის, ქაშვეთის, მცხეთისა და ანჩისხატის სკოლები. მან შეადგინა ხელნაწერთა სია, რომელიც ცნობილია 1810 წლის კატალოგის სახელწოდებით. მასვე ეკუთვნის მეორე ბიბლიოგრაფიული ნაშრომი "ძველთა ქართველთა მთარგმნელთათვის", სადაც თავმოყრილია ცხნობები ძველი ქართველი მწერლებსა და მთარგმნელებზე.
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/დავით_რექტორი“-დან