ელიზე რეკლიუ: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 26:
'''ჟან ჟაკ ელიზე რეკლიუ''' ({{lang-fr|Élisée Reclus;}} დ. [[15 მარტი]] [[1830]] — გ. [[4 ივლისი]] [[1905]]) — ფრანგი გეოგრაფი, სოციოლოგი, პოლიტიკური მოღვაწე. [[ანარქიზმი]]ს ერთ-ერთი თეორეტიკოსი. I ინტერნაციონალის წევრი, ემხრობოდა ბაკუნისტებს, [[ლუი ბონაპარტი]]ს სახელმწიფო გადატრიალების შემდეგ წავიდა ემიგრაციაში; ცხოვრობდა [[დიდი ბრიტანეთი|დიდ ბრიტანეთში]], [[აშშ]]-ში, სამხრეთ ამერიკის ქვეყნებში. [[პარიზის კომუნა|პარიზის კომუნის]] (1871) პერიოდში იყო ეროვნული გვარდიის მებრძოლი. რეკლიუ ტყვედ იგდეს ვერსალელებმა და დასაჯეს სამშობლოდან სამუდამო განდევნით. ცხოვრობდა [[იტალია]]ში, [[შვეიცარია]]ში, [[ბელგია]]ში.
 
1892-1905 წლებში იყო გეოგრაფიის პროფესორი [[ბრიუსელი|ბრიუსელში]] (თავდაპირველად თავისუფალ უნივერსიტეტში, შემდეგ მისი ინიციატივით შექმნილ ახალ უნივერსიტეტში). თავის შრომებში რეკლიუმ განამტკიცა [[ისოტრია|ისტორიის]] როლი [[ქვეყანათმცხოდნეობაქვეყანათმცოდნეობა]]ში. საყოველთაო აღიარეა მოიპოვა რეკლიუს 19 ტომიანმა შრომამ „[[ადამიანი და დედამიწა]]“ (1876-1894), რომელსაც მკვლევარი 20 წელი წერდა. ამ წიგნში რეკლიუს მასალა [[კავკასია|კავკასიის]] შესახებ მიაწოდა ქართველმა პუბლიცისტმა [[იონა მეუნარგია]]მ. რეკლიუ საზოგადოების განვითარებაში დიდ როლს ანიჭებდა [[გეოგრაფიული გარემო|გეოგრაფიულ გარემოს]], მაგრამ არ იყო [[გეოგრაფიული დეტერმინიზმი]]ს თანამიმდევრული მომხრე. გეოგრაფიაში „ანარქიული“ მიმართულების წარმომადგენელი იყო.
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/ელიზე_რეკლიუ“-დან