საქართველოს ფარგლებში უმაღლესი მწვერვალია [[ლეილიდაღი]] (3156 მ), ხომხეთში — [[აჩკასარი]] (3198 მ). მათ გარდა, ჩრდილოეთიდან სამხრეთითაა მთები [[დალიდაღი]] (2661 მ), [[ბიქეთი]] (2277 მ ), [[ჭიქიანის მთა|ჭიქიანი]] (2417 მ), [[ქულბაქი]] (2820 მ), [[შამბიანი]] (2882 მ), [[აღრიქარი]] (2973 მ), [[ჩათახი]] (2628 მ), [[ემლიქლი]] (3055 მ), [[კეჩუთი]] (2812 მ), [[დალიდაღი]] (2914 მ) და უღელტეხილები: თიქმათაში (2168 მ) და გავარი (2712 მ).
ქედის დასავლეთი კალთა დამრეცია, აღმოსავლეთი -— უფრო ციცაბო. ქედის რელიეფი შედგება ტექტოგენურ-ვულკანური, ვულანურივულკანური და ეროზიული გენეზისის, მცირედ -— ძველმყინვარული და პერიგლაციური ფორმებისაგან. ქედისა და ცალკეული მთების ძირში ხშირად ვხვდებით ზოადზოლად განლაგებულ ყინვითი გამოფიტვის პროდუქტებს, ეგრეთ წოდებულ [[კარკალი|კარკნალებს]]. ძველი გამყინვარების კვალი მცირე ტროგის[[ტროგი]]ს სახით არის აღმოსავლეთ კალთაზე. ქედის ქვემო კალთები შემოსილია მდელო-სტეპის ბალახმცენარეულობით. აქვე, ზოგან ხეობებში შემორჩენილია არყისა[[არყი]]სა და ცირცელისაგან[[ცირცელი]]საგან შემდგარი ტყის ნაშთები, აქა-იქ მათ მუხაც[[მუხა]]ც ურევია. არის დეკიანებიც[[დეკიანები]]ც. ზემო კალთები სუბალპურ და ალპურ მდელოებს უჭირავს, რომელიც საძოვრებადაა გამოყენებული. ქედი მდებარეობს ნოტიო ჰაერის მასების მოძრაობის გზაზე, ამიტომ მის დასავლეთ კალთებზე დიდი ოდენობის ნალექი მოდის. გავრცელებული ლანდშაფტებია: მთის სტეპები, სუბალპური და ალპური მდელოები.
