ინკების საგზაო სისტემა: განსხვავება გადახედვებს შორის

{{ინკების ცივილიზაცია}}

'''[[ინკების ცივილიზაცია|ინკები]]ს საგზაო სისტემა''' – იყო ყველაზე უფრო განვითარებული ტრანსპორტირების სისტემა მთელ [[პერუს კოლუმბამდელი ისტორია|კოლუმბამდელ]] [[სამხრეთ ამერიკა]]ში. საგზაო ქსელი დაფუძნებული იყო ორ უმთავრეს, ჩრდილოეთი-სამხრეთის დამაკავშირებელ მაგისტრალზე, რომლებსაც უამრავი განშტოება გააჩნდათ. ინკების საგზაო სისტემის ყველაზე უფრო ცნობილი ნაწილია [[მაჩუ-პიკჩუ]]სთან მისასვლელი, ფერდობზე გაჭიმული დაკლაკნილი გზა.

 

== ძირითადი გზები ==

აღმოსავლეთის გზა გადიოდა [[ეკვადორი]]ს დედაქალაქ [[კიტო]]დან [[არგენტინა|არგენტინის]] ქალაქ [[მენდოსა (ქალაქი)|მენდოსა]]მდე. დასავლეთის გზა მიუყვებოდა სანაპირო ხაზს, გარდა უდაბნო ადგილებისა, სადაც ის მთისწინებისაკენ უხვევდა. უამრავი პატ-პატარა გზა გადიოდა მთებში, რომელთაგან ზოგიერთი ზღვის დონიდან 5 000 მეტრის სიმაღლეზე მდებარეობდა. დაკლაკნილი გზები, ინკების იმპერიის ჩრდილოეთ პროვინციებს აერთებდა ჩრდილოეთის დედაქალაქ კიტოსთან (ეკვადორი), ასევე იყო სამხრეთშიც, თანამედროვე ქალაქ [[სანტიაგო]]სთან ([[ჩილე]]) დაკავშირებით. ინკების გზების სისტემის საერთო სიგრძე შეადგენდა 40 000 კილომეტრს, ხოლო საერთო ფართობი 3. 000. 000 კვადრატულ კილომეტერს.

 

გზების გარკვეული ნაწილი, ინკებს "მემკვიდრეობით" ერგოთ მათ წინ არსებული ცივილიზაციებისგან. მაგრამ მათ გაიყვანეს ან შეაკეთეს გზის უამრავი მონაკვეთი, მაგალითად [[ჩილე]]ში, [[ატაკამა|ატაკამას უდაბნო]]ს მიმართულებით, [[ტიტიკაკა]]ს ტბის დასავლეთ სანაპიროს გზა და ა.შ.

 

[[კაპაკ ნანი]] ({{lang-qu|''ულამაზესი გზა''}}) წარმოადგენდა ინკების უმთავრეს მაგისტრალს, გადაჭიმული იყო ჩრდილოეთი-სამხრეთის მიმართულებით, ანდებში, 6 000 კილომეტრის სიგრძეზე.

 

 

== მორბენალი კურიერები და გზების სხვა მომხმარებლები ==

ე.წ. მორბენალი კურიერები (''ჩასკი'') გზებზე ერთმანეთისაგან რამდენიმე მილის მანძილზე იყვნენ დაცილებულნი. კურიერი, რომელიც ამ საქმიანობისათვის ჯერ კიდევ ახალგაზრდობაში იყო შერჩეული სწრაფი სირბილისა და გამძლეობის გამო, რომელსაც იგი მთის გაიშვიათებული [[ატმოსფერო]]ში ამჟღავნებდა, ბოლომდე ხარჯავდა თავის ძალებს. მორიგ საფოსტო სადგურთან მიახლოებისას, იგი საყვირს უბერავდა. მეორე [[კურიერი]], რომელიც [[საყვირი]]თ გებულობდა კოლეგის მოახლოებას, სწრაფად ემზადებოდა და მასთან ერთად გარბოდა რამდენიმე ასეულ მეტრს და ცდილობდა ზუსტად დაემახსოვრებინა ის ინფორმაცია, რომელიც მას მესამე კურიერისათვის უნდა გადაეცა, ის მეოთხეს და ა .შ. გზებისა და კურიერული ისტემის ამგვარი მოწყობის წყალობით, ინფორმაცია დანიშნულ ადგილამდე აღწევდა დღეში 250 [[მილი]]ს სიჩქარით. ზოგიერთი შიკრიკები ზღვის სანაპიროდან, იმავე დღეს დაჭერილ [[თევზი|თევზს]] აწვდიდნენ [[იმპერატორი]]ს სამზარეულოს.